သူမတို့ရဲ့ စေစားရာ

ဖဲဝိုင္းကဒီေန႔ေစာေစာသိမ္းလိုက္သည္။ ေဒၚတင္တင္ ဒီေန႔ေတာ္ေတာ္ႏိုင္သြားမွန္းသိသာသည္။ သူမလက္ေပြ႕အိတ္ထဲကို ၅ေထာင္တန္ေတြ ၁ ေသာင္းတန္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ် ား ထည့္လိုက္တာေတြ႕ရသည္။ေကသီလည္းဒီေန႔ႏိုင္တယ္ဆိုေပမဲ့ ေဒၚတင္တင္ေလာက္ေတာ့မႏိုင္။၃ သိန္းေလာက္သာရွိမည္။ဒီတစ္ခါေတာ့ ေမာင္ခိုင္ကိုသင္ခန္းစာေပးလိုက္ရသည္။ ေမာင္ခိုင္ကပါလာေသာဆြဲႀကိဳးလက္စြပ္ဆိုင္ကယ္မ်ားပါ ကုန္သည့္အျပင္ေဒၚတင္တင္ကိုေပးရန္ အေႂကြး ၅ သိန္းေလာက္တင္သြားသည္။ ေမာင္ခိုင္အမ မင္းအိမ္လိုက္ယူရမွာလား။ ေမာင္ခိုင္မ်က္ႏွာေလးငယ္သြားတာကိုေတြ႕ရသည္။ အမ ကြၽန္ေတာ့္ကို ၂ ရက္ ၃ ရက္ေလာက္ေစာင့္ေပးႏိုင္မလား။ နင္တို႔ကေျပာလိုက္ဒီအတိုင္းႀကီးဘဲ။ မရဘူးေနာ္ေမာင္ခိုင္။ ငါကေပးစရာရွိလဲဝိုင္းၿပီး အျပတ္ေပးတာ။ ရစရာရွိလည္းခုခ်က္ခ်င္းရရမွ။ ေမာင္ခိုင္က အခုရႈံးသြားေသာေငြေတြကလည္း သူ႔ပိုက္ဆံခ်ည္း မဟုတ္မွန္းေကသီရိပ္မိသည္။

ေမာင္ခိုင္ကား ၁၈ႏွစ္ဝန္းက်င္သာရွိေသာ လူေခ်ာတစ္ဦး။ လူပ်ိဳတစ္ေယာက္ပင္။ မိဘေတြကေတာ့မရွိၾကေတာ့။ဒီေငြကိုဒီေကာင္ေလးဘယ္လိုဆပ္မည္ေတာ့မေျပာတတ္။ေ႐ႊဆိုင္ပိုင္ရွင္ ဦးမ်ိဳးလြင္၏ အမ်ဳ္းသမီးေဒၚတင္တင္ထံမွအေႂကြးသြားတင္ေနသည္။ ေဒၚတင္တင္ကေငြတိုးလည္းေပးသူပီပီ နည္းနည္းအာၾကမ္းသည္။ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္က ခပ္တုပ္တုပ္ျဖဴျဖဴေတာင့္ေတာင့္ပင္။ ကေလးႏွစ္ေယာက္အေမဆိုေပမဲ့ ေငြေၾကးခ်မ္းသာသူပီပီ ေခတ္မွီၿပီးေဟာ့မွန္းေတာ့ ေကသီသိသည္။ဒါေတြသူမစိတ္မဝင္စားပါ။ ေဒၚတင္ ေဒၚတင္တင္ကားေပၚကို ေမာင္ခိုင္တက္လိုက္သြားတာေတြ႕လိုက္ရသည္။ ေကသီလည္း အခ်ိန္လင့္ေနၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ပိုက္ဆံမ်ားကိုအိတ္ထဲထိုးထည့္ကာ ဆိုင္ကယ္ကိုထုတ္ကာ ျပန္ခဲ့ေနာ့သည္။ အခ်ိန္က ညေန ၃ နာရီေလာက္ရွိေနၿပီေလ။ ဒီေန႔အလုပ္ပိတ္ရက္မို႔လို႔ သူမတို႔ ခ်ိန္းဝိုင္းေလးျဖစ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဖဲဝိုင္းက ဆိတ္ၿငိမ္ရပ္ကြက္ထဲကအိမ္တစ္အိမ္မွာ။ သူေဌးရပ္ကြက္ပီပီ လူသြားလူလာရွင္းသည္။ ပိုင္ရွင္အမ်ိဳးသမီးကလည္းသူေဌးမပင္။ ေဒၚတင္တင္မိတ္ေဆြ။ ဝါသနာတူ စ႐ိုက္တူေတြပင္။ ေဒၚတင္တင္တစ္ေယာက္ဆိုဖာေပၚတြင္ေက်ာမွီထိုင္ေနသည္။ သူမအဖုတ္ထဲမွ အရမ္းကိုက်င္လာၿပီး ဆီးသြားခ်င္သလိုလိုခံစားခ်က္မ်ိဳးျဖစ္လာသည္။ႏႈတ္ခမ္းကိုကိုက္ကာ လက္ႏွစ္ဖက္လုံးကေမာင္ခိုင္ ေခါင္းကိုဆြဲကိုင္ကာ သူမပါင္ခြၾကားမွအတင္းကပ္ထားသည္။

ေမာင္ခိုင္ေခါင္းကသူမေပါင္တံတုတ္တုတ္ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားမွာညႇပ္ေနၿပီးထမိန္ျဖင္အုပ္ထားျခင္းခံရသည္။ စိန္ေျခက်င္းေလးေတြဝတ္ဆင္ထားေသာ ေဒၚတင္တင္ရဲ႕ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းက ေမာင္ခိုင္ေက်ာေပၚမွာတင္ထားသည္။ အားဟ အင္းအင္း ေဒၚတင္တင္ဖင္ေတြက တဆတ္ဆတ္တုန္ေနသလို ရင္အစုံကလဲနိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီျဖစ္ေနသည္။ ဆိတ္ၿငိမ္ရပ္ကြက္က သူမအပန္းေျဖရန္ဝယ္ထားေသာ တိုက္ပုေလးမွာ ေမာင္ခိုင္ကိုေန႔တိုင္း သူမေခၚၿပီး အတိုးယူေနက်ေလ။ သူေဌးမႀကီးေဒၚတင္တင္ရဲ႕အတိုးေပၚအတိုးဆင့္ယူျခင္းခံရသျဖင့္ ေမာင္ခိုင္ကားေဒၚတင္တင္ေစစားရာျဖစ္ေနသည္။ ေဒၚတင္တင္ကား ေမာင္ခိုင္ကို သူမအဖုတ္ကိုေန႔တိုင္းယက္ခိုင္းသည္။သူမဖင္ကိုပါယက္ခိုင္းသည္။ ေမာင္ခိုင္ကား ေဒၚတင္တင္ကိုအေႂကြးမ်ားေပးစရာရွိသျဖင့္ ေၾကာက္ေနရသည္။တဏွာႀကီးလွေသာေဒၚတင္တင္ရဲ႕ အပီခ်ဳပ္ကိုင္ျခင္းခံရသည္။ သူမအေႂကြးကိုေန႔ျပန္တိုးယူျခင္းျဖစ္သည္။ေဒၚတင္တင္ကလည္း ေမာင္ခိုင္ကိုႏိုင္စားေပးသည္။ ႁပြတ္ႁပြတ္ ေဒၚတင္တင္ရဲ႕ေစာက္စိကိုအသံမည္ေအာင္စုပ္ေပးေနရသည္။ အားအင္း ေဒၚတင္တင္ကေမာင္ခိုင္ပါးစပ္ႏွင့္ သူမအဖုတါကိုအတင္းထိကပ္လိုက္သည္။

သူမရဲ႕ျဖဴျဖဴခြၽဲခြၽဲေစာက္ရည္ေတြက ေမာင္ခိုင္ပါးစပ္ထဲျပည့္သြားသည္။ သူမႏွစ္ခ်ီေျမာက္ၿပီးသြားေခ်ၿပီ။ ထမိန္ကိုအသာလွန္တင္လိုက္သည္။ ငါ့အရည္ေတြကိုၿမိဳခ်ေနာ္ ေမာင္ခိုင္။ အဖုတ္မွာပြေနတာေတြပါ မင္းလွ်ာနဲ႔လိုက္ယက္။ ေမာင္ခိုင္ကား ေဒၚတင္တင္အမိန႔္အတိုင္း အဖုတ္ၿပဲၿပဲႀကီးမွသုတ္ရည္မ်ားကို လွ်ာနဲ႔လိုက္ယက္ကာၿမိဳခ်ရသည္။ လာလိုက္ခဲ့အခန္းထဲကို။ ေဒၚတင္တင္ကေမာင္ခိုင္ကို အခန္းထဲေခၚသြားသည္။ အခန္းထဲက ေမြ႕ယာထူႀကီးခင္းထားသည့္ ကြၽန္းကုတင္ႀကီးေပၚမွာ ေမာင္ခိုင္ကို ကိုယ္လုံးတီး ပက္လက္လွန္အေနအထားျဖင့္ ေျခေတြလက္ေတြကိုကုတင္တိုင္ေတြမွာႀကိဳးနဲ႔ပူးခ်ည္လိုက္ေတာ့သည္။မၾကာခင္မွာေတာ့ သူေဌးမႀကီးေဒၚတင္တင္က ေမာင္ခိုင္ကို တက္ခြၿပီး ကုတင္ႀကီးေပၚမွာ တစ္ေနကုန္လိုးပြဲဆင္ႏြဲေတာ့မွာျဖစ္ပါတယ္။ ေမာင္ခိုင္ကို သူမဖိုက္လို႔မဝမခ်င္း ႀကိဳးတုပ္ထားမွာျဖစ္ပါတယ္။ အဝတ္ေတြခြၽတ္ခ်ေနတဲ့ေဒၚတင္တင္ကိုၾကည့္ၿပီး ေမာင္ခိုင္လဲ ရမၼက္ေတြႂကြလာကာ လီးႀကီးကေထာင္မတ္လာပါတယ္။ စြပ္စြပ္ ဘတ္ဘတ္ အင္း အင္း ေဒၚတင္တင္ႏို႔ႏွစ္လုံးက ယမ္းခါေနသည္။သူမလက္ႏွစ္ဖက္ကို ေမာင္ခိုင္ရင္ဘတ္အားေထာက္ထားၿပီးသူမအဖုတ္ထဲထည့္ထားေသာေမာင္ခိုင္လီးအား အပီေဆာင့္ေနသည္။ ေမာင္ခိုင္ကလည္းေအာက္မွာတအိုးအိုး တအင္းအင္းျဖစ္ေနသည္။

ေမာင္ခိုင္ကို ေဒၚတင္တင္က ရင္ဘတ္မ်ားကိုပါ ကုတ္ျခစ္ကစားေပးေနသျဖင့္ေကာ့တက္ေနသည္။ေဒၚတင္တင္တိုက္ေကြၽးထားေသာရာဂႂကြေဆးမ်ားေၾကာင့္ သူ႔လီးကလည္းအစြမ္းကုန္မာေထာင္ေနသည္။ ေဒၚတင္တင္က ေမာင္ခိုင္အရမ္းေကာင္းေနၿပီဆိုတာသိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ေမာင္ခိုင္ကိုညဥ္းဆဲတဲ့အေနနဲ႔ လီးကိုသူမအဖုတ္ထဲ စိမ္ထားၿပီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေဆာင့္ေနပါတယ္။ ျမန္ျမန္ေဆာင့္ပါ အင္း အင္း ေမာင္ခိုင္ကား သူမအက်ဥ္းသားသဖြယ္ျဖစ္ေနသျဖင့္ သူမအဖုတ္ထဲတပ္ထားေသာလီးကား သူမစိတ္ႀကိဳက္ပင္။ ေဒၚတင္တင္ကား ေမာင္ခိုင္လီးကို သူမအဖုတ္ျဖင့္ညႇစ္ညႇစ္လိုက္လွ်င္ ေမာင္ခိုင္ကားခါးေကာ့သြားသည္။ ေမာင္ခိုင္ရဲ႕ေျခေတြလက္ေတြကိုကုတင္တိုင္မွာ ႀကိဳးနဲ႔ပူးခ်ည္ေပး ထားသျဖင့္ ေမာင္ခိုင္ကား သူမအလိုက် ေဖ်ာ္ေျဖေနရသည္။ လိုးခ်င္စိတ္မ်ားျပင္းထန္ေနသျဖင့္ လက္ေခ်ာင္းမ်ားက ေမြ႕ယာစမ်ားကို မမီမကမ္းအတင္းဆြဲဆုပ္ကုတ္ျခစ္ေနတာကိုက ေဒၚတင္တင္အတြက္အရသာပင္။

ေဒၚတင္တင္ကအဖုတ္ႏွင့္ေတ့ထားေသာလီးကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္းဖိသြင္းေနသည္။ ေမာင္ခိုင္ကခါးေကာ့ၿပီ လီးကိုျပန္ေကာ့လာလွ်င္ သူမကျပန္ျပန္ကာ လီးအဖ်ားအထိေရာက္ေအာင္ သူမအဖုတ္ကို ႂကြႂကြကာဆြဲထုတ္လိုက္သျဖင့္ ေမာင္ခိုင္ကားအားမလိုအားမရျဖစ္ကာ ေဇာပိုႂကြလာသည္။ ေဆာင့္ေပးပါ ေတာင္းပန္ပါတယ္ အင္းဟင္း။ ေဒၚတင္တင္ လိုခ်င္ေသာအေနအထားသို႔ေရာက္ရွိလာေခ်ၿပီ။ လိုးခ်င္ေနၿပီလား ဟင္းဟင္း ရင္ဘတ္ကိုခပ္ဖြဖြသူမလက္ျဖင့္ပြတ္ရင္းေမးလိုက္သည္။ ေမာင္ခိုင္ကား မရွက္ႏိုင္ေတာ့ပါ။ လိုး လိုးခ်င္ပါၿပီ။ တကယ္လိုးခ်င္တာေပါ့ ဟုတ္လား လီးကို လက္ျဖင့္ကိုင္ကာ အဖုတ္ႏွင့္ေတ့ကာ အဖုတ္အေျမာင္းျဖင့္ေတ့ပြတ္ရင္း ေဒၚတင္တင္က ညဳတုတုေမးလိုက္ျပန္သည္။ လီးထိပ္က ႏူးညံ့ေသာ ေစာက္ပတ္အဝ အရသာေၾကာင့္ က်ဥ္တက္လာသျဖင့္ေမာင္ခိုင္ကား အ႐ူးအမူးပင္။ လိုး လိုးခ်င္ပါတယ္ ။ ဒါဆို အဖုတ္ထဲမင္းလီးတပ္ၿပီး ဆက္ေဆာင့္ေပးခ်င္တယ္ဆို မင္းငါ့ငယ္ကြၽန္အျဖစ္တစ္သက္လုံးေနရမယ္။ ေမာင္ခိုင္ ဘာမွမစဥ္းစားခ်င္ေတာ့ပါ၊ လုပ္ခ်င္သလို လုပ္ပါဗ်ာ သခင္မခိုင္းတာ အခုလဲလုပ္ေပးေနရတာဘဲ။ သေဘာရွိသာ လုပ္ပါဗ်ာ အင္း အင္း ဟင္းဟင္း။ ဟုတ္ၿပီဒါမ်ိဳးမွ မမကႀကိဳက္တာ ဟင္းဟင္း။ ေဒၚတင္တင္က ေမာင္ခိုင္လီးကို သူမအဖုတ္တစ္ဆုံးထိျမဳပ္ေအာင္ ဖိထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး သူမစိတ္ႀကိဳက္ေဆာင့္ေတာ့သည္။

စြပ္စြပ္ ပလြတ္ပလြတ္ ေဘာက္ေဘာက္ ေဒၚတင္တင္ ေမာင္ခိုင္ကိုဘယ္ေလာက္စားခ်င္ေနတယ္ဆိုတာ ထိုေနရာမွာေပၚလြင္သည္။ ေမာင္ခိုင္လဥႏွင့္သူမဆီးခုံ႐ိုက္သံက တဘတ္ဘတ္ႏွင့္ အဖုတ္ႏွင့္လီးထိေတြ႕သံက စည္းခ်က္ၾကမ္းၾကမ္း ထြက္ေပၚေနသည္။ ကြၽန္းကုတင္ႀကီးကလည္း လႈပ္ရွားမႈမ်ားေၾကာင့္ တက်ီက်ီထြက္ေပၚေနသည္။ ေဒၚတင္တင္လိုျဖဴျဖဴေတာင့္ေတာင့္ ဝါရင့္ေဆာ္ႀကီးရဲ႕အပီဆြဲျခင္းခံေနရေသာ ေမာင္ခိုင္အဖို႔ မလြယ္ကူလွပါ။ လေရမ်ားထြက္ခ်င္လာသည္။ ေဒၚတင္တင္က သိသည္။ ေမာင္ခိုင္ရင္ဘတ္ကို လက္သည္းမ်ားနဲ႔ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေသြးစို႔ေအာင္ ဆိတ္ဆြဲလိုက္သည္။ အား အ ေမာင္ခိုင္မ်က္ရည္ေတြဝိုင္းသြားသည္။ မင္းၿပီးဖို႔မစဥ္းစားနဲ႔ေမာင္ခိုင္။ ငါႏွစ္ခ်ီၿပီးမွ မင္းၿပီးလို႔ရမယ္။ အသားမနာခ်င္နဲ႔။ ေဒၚတင္တင္က ေမာင္ခိုင္ကိုအေႂကြးနဲ႔ သိမ္းထားသူပီပီ သူမစိတ္တိုင္းက်လုပ္ေတာ့သည္။ လူပ်ိဳလီးက သူမအတြက္အရသာရွိလွသည္။ ေမာင္ခိုင္က လူသာခပ္ပိန္ပိန္။လီးကႀကီးလဲႀကီးရွည္လဲရွည္ေတာ့ သူမအႀကိဳက္ပင္။ ေဆာင့္ရင္းေဆာင့္ရင္းအဖုတ္ကက်င္လာသည္။

ရင္ထဲဖိုလာသည္။ ေဆာင့္ခ်က္ေတြကျမန္လာသည္။ အရသာပိုေတြ႕လာသည္။ ေဒၚတင္တင္ေစာက္ရည္ေတြထြက္ကုန္သည္။ သူမကအဖုတ္ထဲမွလီးကိုခြၽတ္လိုက္သည္။ ေမာင္ခိုင္မ်က္ခြက္ေပၚ ခြထိုင္လိုက္သည္။ ပါးစပ္ကိုေသခ်ာဟေလ။ သူမအဖုတ္ထဲမွထြက္က်လာေသာ ေစာက္ရည္ျဖဴျဖဴခြၽဲခြၽဲေတြက ေအာက္မွဟထားေသာ ေမာင္ခိုင္ပါးစပ္ထဲက်ကုန္သည္။နင့္လွ်ာနဲ႔ယက္ေလ။ ဖင္ကိုပါယက္။ ေမာင္ခိုင္ကား ထိုေန႔တစ္ေန႔လုံးကုတင္မွာ ႀကိဳးခ်ည္ခံထားရၿပီး အေႂကြးရွင္ သူေဌးမႀကီးေဒၚတင္တင္ရဲ႕ အဖုတ္နဲ႔ဖင္ေတြကိုယက္ေပးရသည့္အျပင္ စိတ္ႀကိဳက္လိုးပြဲဆင္ႏြဲျခင္းကို ခံရေတာ့သည္။ ေမာင္ခိုင္သတိရလာေတာ့တစ္ေလာကလုံးေမွာင္မဲေနသည္။ ဘာျဖစ္ေနတာလဲဆိုတာေသခ်ာစဥ္းစားမရ။ မေန႔က ေဒၚတင္တင္အျပတ္ဖိုက္တာ ခံရၿပီး သူေမာေမာပန္းပန္းနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာေတာ့သိသည္။ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္အားယူၿပီးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့သူ႔အေနအထားက ပုံမွန္မဟုတ္။ လႈပ္မရ။ သူ႔လက္ကိုေနာက္ျပန္အေနအထားျဖင့္ သံကြင္းျဖင့္ခတ္ထားျခင္းျဖစ္သလို ပါးစပ္ကို မေအာ္ႏိုင္ေအာင္ အဝတ္ျဖင့္ဆို႔ကာ တိပ္ျဖင့္ပိတ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကိုလည္း ႏွစ္ေပေလာက္ရွိေသာ သံႀကိဳးျဖင့္ ခတ္ထားသည္။ေဇာေခြၽးေတြျပန္လာသည္။

သူ႔အေနအထားက ေသတၱာႀကီးတစ္လုံးထဲမွာ ထည့္ၿပီးပိတ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ သူေအာ္ေသာ္လည္း အသံထြက္မလာ။ ကားတစ္စီးေပၚေရာက္ေနတာေတာ့ေသခ်ာသည္။ တစ္ခစ္ခစ္ႏွင့္စကားေျပာသံမ်ားၾကားရသည္။ မေကသီနဲ႔ေဒၚတင္တင္အသံပင္။ ေကသီေရ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေဈးေကာင္းရမယ္ထင္တယ္ အထဲကေကာင္က။ဘာေတြပါလိမ့္။ ဒါေပါ့ မမတင္ရဲ႕ ပိုင္တယ္ေနာ္။ ဒီေကာင္ကငယ္ငယ္ေလး ရွိေသးေတာ့ ႀကိဳက္ၾကမွာပါ။ ခစ္ခစ္။ ယခုမွ သူေထာင္ေခ်ာက္ဆင္ခံရမွန္းသိေတာ့သည္။ ေဒၚတင္တင္ႏွင့္ မေကသီတို႔တစ္ဖြဲ႕ထဲေတြပင္။ သူ႔ကို ေရာင္းစားေတာ့မွာ ေသခ်ာေနသည္။ဘာမွမတတ္ႏိုင္ေတာ့သည့္အေနအထား။ မၾကာမီကားရပ္သြားသည္။ ေၾသာ္ မေကသီတို႔ေတာင္ ေရာက္လာၾကၿပီကိုး။ ၿခံဝမွႏႈတ္ဆက္သံမ်ားၾကားရသည္။သူ႔ကိုသယ္လာေသာေသတၱာကို လူေတြမလာၾကသည္။ တစ္ျဖည္းျဖည္းနဲ႔နိမ့္ဆင္းသြားတာ ခံစားရသည္။ ေျမေအာက္ခန္းတစ္ခုျဖစ္မည္ထင္သည္။ ေသတၱာကိုခ်လိုက္တာေတာ့သိသည္။ ေသတၱာေသာ့ကို ဖြင့္သံၾကားရသည္။ ေသတၱာပြင့္သြားသည္ႏွင့္လႈပ္ခ်ိန္မရလိုက္ လက္နင္ကိုင္လူထြားႀကီးႏွစ္ေယာက္က သူ႔ကိုခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ ေကသီက ၾကာပြတ္ကိုဆလိုက္သည္။ ဆလိုက္ထိုးထားသည့္ စင္ေပၚ မွာေတာ့ ေမာင္ခိုင္ကို တစ္ကိုယ္လုံးကိုယ္လုံးတီးခြၽတ္ထားၿပီး မတ္တပ္အေနအထားျဖင့္ တိုင္ႏွစ္တိုင္မွာ ကားယားႀကီး ေျခေတြလက္ေတြကိုပူးတုပ္ထားသည္။

ေဒၚတင္တင္က ေမာင္ခိုင္နားသြား၍ ပါးစပ္မွ အဝတ္ကိုဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ မမတင္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုလြတ္ေပးပါဗ်ာ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ေဒၚတင္တင္က ၿပဳံးလိုက္ၿပီး။ မင္းကိုလြတ္ေပးဖို႔ဒီေခၚလာတာမွတ္ေနလား။ ခစ္ခစ္။ နည္းနည္းေနရင္ မင္းကို ဝယ္မဲ့အမ်ိဳးသမီးေတြဆီမွာ ေရာင္းေတာ့မွာ။ မလုပ္ပါနဲ႔ဗ်ာ မလုပ္ပါနဲ႔။ ေမာင္ခိုင္မေအာ္ႏိုင္ေအာင္ေဒၚတင္တင္က ပါးစပ္ကို ေရာ္ဘာလုံး ေခါင္းပတ္ျဖင္းစြပ္ကာ ခ်ဳပ္လိုက္ေတာ့သည္။ ခစ္ခစ္မင္းကို ေဈးေကာင္းေကာင္းနဲ႔ငါေရာင္းေတာ့မွာ။ လာဝယ္တဲ့ ေကာင္မေတြကေတာ့ မင္းကိုေငြနဲ႔ဝယ္ထားတာဆိုေတာ့ အမ်ိဳးမ်ိဳးခိုင္းၾကမွာေသခ်ာတယ္။ ေကသီေရ လိုက္ကာဖြင့္လိုက္ေတာ့။ လိုက္ကာပြင့္သြားေတာ့ ေမာင္ခိုင္ရွက္လြန္း၍ မ်က္ႏွာမ်ားပင္ပူသြားသည္။ စင္ေအာက္က စားပြဲဝိုင္းေတြမွာ ဝိုင္ေသာက္ေနၾကေသာ အမ်ိဳးသမီးမ်ား။ သူေဌးမေတြျဖစ္ဟန္တူသည္။ ေဒၚတင္တင္က ဒီတစ္ခါကေတာ့ ဒီညအတြက္ ေနာက္ဆုံးပစၥည္း ေလးပါ။ အ႐ိုင္းေလးေနာ္။ ကဲစေခၚလို႔ရပါၿပီ။ ေမာင္ခိုင္ခ်ည္ထားေသာႀကိဳးမ်ားကို ႐ုန္းေတာ့သည္။ လြတ္လိုလြတ္ျငား။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ေနာက္မွ မေကသီ႐ိုက္လိုက္ေသာၾကာပြတ္႐ိုက္ခ်က္ကသူ႔ေက်ာေပၚက်လာသည္။

႐ြမ္း႐ြမ္း စည္းခ်က္မွန္မွန္႐ိုက္နက္ေနေသာ သူမရဲ႕႐ိုက္ခ်က္မ်ားကို ေမာင္ခိုင္ ေက်ာေကာ့ၿပီး တစ္ဆတ္ဆတ္တုန္ယင္ေနတာကို ေကသီ ေက်နပ္ေနသည္။ စင္ေအာက္မွ ေမာင္ခိုင္ကို ကြၽန္အျဖစ္ဝယ္ယူလိုသူ မိန္းမမ်ားက ေဈးကိုအမ်ိဳးမ်ိဳးတိုးေပးေနၾကသည္။ ဒီေလာက လူသိနည္းၿပီး လွ်ိဳ႕ဝွက္လုပ္ၾကတာေလ။ ေမာင္ခိုင္လို လူသိနည္းသည့္မိဘမဲ့တစ္ေကာင္ႂကြက္တစ္ေယာက္ကိုထိုမိန္းမမ်ားထံမွာ ကြၽန္အျဖစ္ေရာင္းခ်ျခင္းက သူမတို႔အဖို႔ေငြလဲရ ေနာက္ေၾကာင္းလဲရွင္းတယ္ေလ။ ေနာက္တစ္လခန႔္အၾကာ မနက္ခင္းတစ္ခုမွာျဖစ္ပါတယ္။ အခန္းတံခါးေသာ့ဖြင့္သံၾကားလိုက္ရေတာ့ ေမာင္ခိုင္အိပ္ေပ်ာ္ရာမွ ႏိုးလာပါတယ္။ သူအိပ္ေနရတဲ့အခန္းထဲက ကုတင္အစုတ္ေလးေပၚမွာ ေခြေခြေလးအိပ္ေနရတာပါ။ သူ႔လည္ပင္းမွာေတာ့ သံနဲ႔လုပ္ထားတဲ့ေခြးလည္ပတ္ပတ္ေပးထားျခင္းခံရပါတယ္။ ေဒါက္ေဒါက္နဲ႔ ေဒါက္ဖိနပ္သံကိုၾကားရပါတယ္။ ကုတင္ေအာက္ကိုဆင္းၿပီး ဒူးေထာက္ေခါင္းငုံ႔ေနတဲ့ေမာင္ခိုင္ သူ႔ေရွ႕ကိုလာရပ္တဲ့ ေျခေထာက္အစုံကိုလွမ္းျမင္ေနရပါတယ္။ အနက္ေရာင္ထမိန္အနားစေအာက္မွာ ေလဒီရႈးအနီဝတ္ဆင္ထားတဲ့ ေျခဖမိုးျဖဴျဖဴဝင္းဝင္းေလးေတြအထက္က မွာ စိန္ေျခက်င္းေလးေတြကို ျမင္ရတာေၾကာင့္ သခင္မျဖစ္သူ ေမသီဝင္းမွန္း မေျပာဘဲ သိေနပါတယ္။

ငါလာေနၿပီေလဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာမသိဘူးလား။ ဟုတ္ဟုတ္ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးေမ့သြားလို႔ပါသခင္မ။ ေမာင္ခိုင္က ျပာျပာသလဲေျဖရင္း သခင္မေမသီဝင္းရဲ႕ ေျခဖမိုးကို ဦးၫႊတ္နမ္းရႈပ္ၿပီး အ႐ိုအေသေပးလိုက္ပါတယ္။ ရၿပီ ေခါင္းေမာ့ၿပီးငါ့ကိုေမာ္ဖူးစမ္း။ ေမာင္ခိုင္ေခါင္းေမာ့လိုက္ေတာ့ အျပာေရာင္ဘေလာက္စ္အက်ႋေအာက္က ရင္မို႔မို႔ေပၚဝဲက်ေနတဲ့ သခင္မေမသီဝင္းရဲ႕ ပတၱျမားေလာ့ကတ္သီးေလးကိုျမင္ရၿပီး။ လည္တိုင္ျဖဴျဖဴအထက္မွာေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းနီေျပေျပေလးဆိုးထားတဲ့ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလး။ မ်က္ႏွာကေခ်ာေပမဲ့မ်က္ႏွာထားကမာေက်ာပါတယ္။ အသက္ကလဲ(၃၅)ေလာက္သာရွိဦးမယ္။ ဆံပင္ေတြကိုစုၿပီး ေနာက္မွာစည္းထားတာေၾကာင့္မ်က္ႏွာကရွင္းေနတာပါ။ ေမာင္ခိုင္ကို သူမကဝယ္ခဲ့တာပါ။ေငြနဲ႔ဝယ္ထားတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ သူမစိတ္ႀကိဳက္ပါဘဲ။ ေမာင္ခိုင္ကို ေခြးတစ္ေကာင္ေလာက္ေတာင္တန္ဖိုးထားတာမဟုတ္ပါဘူး။ ေန႔စဥ္ အိမ္အလုပ္မွန္သမွ်ကို မိုးလင္းမိုးခ်ဳပ္ခိုင္းတဲ့အျပင္ မထင္လွ်င္မထင္သလို သူမလက္စြဲေတာ္ႀကိမ္နဲ႔ အေရကြာေအာင္ေဆာ္တတ္ပါတယ္။

ဒါ့အျပင္အိမ္မွာရွိတဲ့ သူမညီမ သီသီကလဲထိုနည္းအတိုင္းပါ။ ေမာင္ခိုင္ကို သူမတို႔စားကြၽင္းစားက်န္မ်ားသာေကြၽးၿပီး ခိုင္းေစေနၾကတာပါ။ ေဒၚေမသီဝင္းနဲ႔သီသီကိုသာမက သူမတို႔သူငယ္ခ်င္း အိမ္ေထာင္သည္အမ်ိဳးသမီးမ်ားလာလွ်င္လဲ ေမာင္ခိုင္ေၾကာက္ေနရပါတယ္။ မထင္လွ်င္ မထင္သလို ပါး႐ိုက္နား႐ိုက္လုပ္ၿပီး။ ေတာ္ေတာ္ေစာကိသုံးမက်တဲ့ေကာင္ ေမသီဝင္းမို႔လို႔ နင္ထမင္းစားေနရတယ္မွတ္ ငါ့ဆီမွာဆို မင္းလိုေကာင္ ငါ့ခ်ီးပဲစားခိုင္းရမယ္ ဟုမညာမတာေျပာဆိုတတ္ၾကသည္။ဒီေန႔လဲ ေဒၚေမသီဝင္း သူငယ္ခ်င္းမ်ားဖဲ႐ိုက္လာၾကဦးမည္။ ေမာင္ခိုင္ကေတာ့မရႈမလွ သူမတို႔ဒဏ္ခံရေပဦးမည္။ဒါေပမဲ့ ဘာမွမတတ္ႏိုင္လုပ္ေပးရမွာပင္။ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ဖို႔ကလဲမလြယ္ကူႏိုင္ေတာ့ သူမတို႔ေစစားခ်င္သလို ေစစားျခင္းကို ခံဖို႔ပဲရွိေတာ့တာေပါ့ေလ။ ၿပီးပါၿပီ ေနာက္လည္းလာဖတ္ပါဦးေနာ္

Nguồn: https://www.mrnewsonline.com/archives/3475