စမ်းချောင်းကလေးကျဉ်းလှတယ် မြစ်လောက်သူမကျယ်

အင့္ အေမ့ ကြၽတ္ ကြၽတ္“နာလိုက္တာ ေမာင္ရယ္ ေမာင့္ဟာႀကီးက ႀကီးလိုက္တာကြယ္ ”ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳသြယ္ ေျပာလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ေမာင္ႏွင့္ေတြ႕ဆုံခ်ိန္တိုင္း သူမအၿမဲတေစ ဒီလိုပဲ ေျပာေျပာေနရသည္။ေမာင့္ဒုတ္က ႀကီးလြန္းလွသည္။ သူမအေနႏွင့္ အသက္သုံးဆယ္ဝန္းက်င္ အ႐ြယ္ေရာက္ၿပီးသား မိန္းမသားတစ္ေယာက္ျဖစ္ေပမယ့္ အပ်ိဳေပါက္မကေလးတစ္ေယာက္ ပါကင္အဖြင့္ခံရသည္ႏွင့္မျခား သူလုပ္သမွ်ကို အံတႀကိတ္ႀကိတ္ျဖစ္ကာ အေတာ္ႀကီးကို ေအာင့္အည္းခံေနရပါသည္။ ေယာက္်ားလိုးတာေတာ့ ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္ ခံဖူးသည္။ ဒုတ္လည္း ဒီေလာက္ႀကီး မဟာဒယားမႀကီးလွပါ။သူမအထက္တန္းေက်ာင္းသူဘဝက ရည္းစားျဖစ္သူႏွင့္ခ်ိန္းရင္း ပန္းၿခံတစ္ခုမွာ လြန္လြန္က်ဴးက်ဴး ဆက္ဆံျခင္းကို ခံခဲ့ရပါသည္။ ပထမေတာ့ နာက်င္သည္။ ေသြးမ်ားထြက္သြားပလားလို႔ေတာင္ ထင္မိေပမယ့္ ေသြးေတာ့မထြက္ခဲ့ပါ။ က်ိန္းစပ္စပ္ေတာ့ျဖစ္ရပါသည္။ သူႏွင့္ တစ္လႏွစ္လတြဲခဲ့ၿပီး ေလးငါးႀကိမ္ေလာက္ ဆက္ဆံျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။

ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္ သူ႔စာရိတၱကို မႀကိဳက္၍ ႏွစ္ေယာက္သားခြာၿပဲခဲ့ၾကသည္။ေနာက္တစ္ေယာက္က အိမ္နားမွ အစ္ကိုႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး သူႏွင့္က်ေတာ့ ရည္းစားလည္းမဟုတ္ဘဲႏွင့္ အေနနီးစပ္ရာကေန သူမတို႔ အိမ္ေပၚမွာပဲ အလုပ္ျဖစ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ အေမတို႔ သိသြားမွာစိုးတာႏွင့္ပင္ ခပ္ျမန္ျမန္ဇာတ္လမ္းျဖတ္လိုက္ရပါသည္။ သူက လီးေတာ့နည္းနည္းႀကီးသည္။ ေျခာက္လက္မခန႔္ရွည္မည္ဟု ထင္ပါသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္ သူႏွင့္ဆက္ဆံရတာကိုေတာ့ ဖီလင္နည္းနည္းျဖစ္မိသည္။ ေနာက္ပိုင္း သူလည္းမယားရွိသူျဖစ္၍ အိမ္ကိုအလာက်ဲသြားခဲ့ေပမယ့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဆုံမိတိုင္းပင္ အရင္ကတစ္ခါႏွစ္ခါ ပတ္သက္ဆက္ဆံခဲ့ရတာေတြ ျပန္ေတြးၿပီး အိပ္ယာဝင္ခ်ိန္ေတြမွာ စိတ္ကူးယဥ္ေန မိခဲ့ပါေသးသည္။ သူမေက်ာင္းၿပီးသြားေတာ့ အိမ္မွာ လည္ရာျပန္စားေရး လုပ္ၿပီး သုံးေလးႏွစ္ေလာက္ အခ်ိန္ျဖဳန္းခဲ့သည္။ေနာက္ အေဖနဲ႔အေမက တိုက္တြန္းလြန္းတာႏွင့္ ေက်ာင္းဆရာမအလုပ္ကို ေလွ်ာက္ခဲ့ၿပီး မူလတန္းကေန အလယ္တန္းျပဆရာမေလးတစ္ေယာက္အျဖစ္ တျဖည္းျဖည္း လုပ္သက္လည္းရ ရာထူးလည္းတိုးျမင့္လာခဲ့ရၿပီ ျဖစ္သည္။

ကိုမင္းႏွင့္ေတြ႕တာကေတာ့ သူမ လက္ကိုင္ ဖုန္း တစ္လုံးႏွင့္ ဗိုက္ဘာ ကေန မိတ္ဖြဲ႕စကားေျပာရင္း ေတြ႕ဆုံျဖစ္ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ဖုန္း ထဲမွာ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ၾကဴခဲ့ၾကသည္။ စာေတြ မက္ေဆ့ ေတြ ဓာတ္ပုံေတြ အျပန္အလွန္ပို႔ခဲ့ၾကသည္။ လူခ်င္းမေတြ႕ဆုံမီ အခ်ိန္ကတည္းကပင္ ကိုမင္းတစ္ေယာက္ သူမ၏ မျမင္ကြယ္ရာျဖစ္ေသာ လွ်ိဳ႕ဝွက္အပ္သည့္ ခႏၶာကိုယ္အစိတ္အပိုင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ေတြ႕ျမင္ဖူးခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ႏွစ္ေယာက္သား စတင္ခ်ိန္းေတြ႕ၾကေတာ့ ေရွာ့ပင္းစင္တာတစ္ခုအနီးမွ စားေသာက္ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာျဖစ္သည္။ ေနရာစုံ ေလွ်ာက္လည္ၾကသည္။ အတူသြား အတူစား ရင္းႏွီးမႈပိုလာၾကသည္။ ေနာက္ေတာ့လည္း အဆင့္ေတြ တျဖည္းျဖည္းတက္ၿပီး တည္းခိုေဆာင္တစ္ခုမွာ အခ်ိန္ပိုင္းရယူ၍ ကာမဆက္ဆံသည့္အဆင့္သို႔ တက္လွမ္း ေရာက္ရွိခဲ့ရျခင္းပင္ ျဖစ္ေပေတာ့သည္။ ဒီေခတ္က ေယာက္်ား မိန္းမ ခ်စ္လြယ္ႀကိဳက္လြယ္ၿပီး ကာမခရီးလမ္းကို အဆုံးစြန္ထိ ေရာက္ရွိၾကဖို႔ လြယ္ကူလြန္းသည့္ေခတ္ျဖစ္သည္။ လူ႐ိုးဆိုတာရွားသည္။ အထူးသျဖင့္ ေယာက္်ားဆိုတဲ့က်ားသတၱဝါေတြဟာ ဘယ္ေသာအခါမွ မ႐ိုးဘူးဆိုတာလည္း ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္ သိၿပီးလည္းျဖစ္ပါသည္။

သို႔ေပမယ့္ လူဆိုတာ အေသြးအသား လိုအင္ဆႏၵကို ဆန႔္က်င္တြန္းလွန္ႏိုင္သူ အလြန္ရွားပါသည္။ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္လည္း အသက္ ၃၀ ျပည့္လုၿပီျဖစ္တာမို႔ အျပင္မွာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေအးေဆးတည္ၿငိမ္ဟန္ျပေပမယ့္ သူမ၏ အတြင္းစိတ္သ႑ာန္ကေတာ့ ရာဂတဏွာဆိုသည့္ ရသာ႐ုံရမၼက္ကို လိုခ်င္လြန္းအားႀကီး၍ ရင္ထဲမွာ လႈိင္းၾကက္ခြပ္သာမကဘဲ အိမ္ေလာက္ႀကီးသည့္လႈိင္းလုံးႀကီးေတြပါ ထန္ခ်င္တိုင္းထန္ေနခဲ့ၿပီျဖစ္ေပသည္။ ဒီမွာပင္ ကိုမင္းလို ကာမသွ်တၱရက်မ္းေက်သူႏွင့္ စေတြ႕မိခဲ့ျခင္းလို႔သာ ဆိုရမည္ျဖစ္ေပေတာ့သည္။ကိုမင္းကလည္း အကိုင္အတြယ္ကြၽမ္းသည္။ ၾကမ္းလည္းၾကမ္းသည္။ ၿမိဳ႕တြင္းမွာ ကိုယ္ပိုင္ကားတစ္စီးႏွင့္ အငွားတကၠစီေျပးဆြဲေနသူျဖစ္ၿပီး အေတြ႕အႀကဳံရင့္သူျဖစ္သည္ႏွင့္အမွ် လိုင္းလည္းစုံသည္။ မ ကိစၥကိုလည္း ေတြ႕မေရွာင္ဆိုသည့္ ဘြဲ႕တစ္ခုရေအာင္ပင္ သူတကာထက္ပိုၿပီး ပ်ိဳပ်ိဳအိုအို တစ္ခုလပ္ပါမက်န္ေအာင္ အရခ်ိဳင္ကာ လႈပ္ရွားတတ္သူတစ္ဦးလည္းျဖစ္သည္။ ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္ကို သူငွားထားသည့္ အိပ္ခန္းကေလးထဲမွာ ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ႀကီး အခန္းတံခါးပိတ္၍ မီးကုန္ယမ္းကုန္ေဆာ္ေနေပသည္။

ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္၏ အျဖဴအစိမ္းေက်ာင္းဝတ္စုံကေလးမွာ ကုတင္ေအာက္မွာ ပုံက်ေနေလၿပီ။ သူမ၏ခႏၶာကိုယ္ တစ္ခုလုံးမွာ အဝတ္ဗလာက်င္းလွ်က္ မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္းပင္ ျဖစ္ေနေပသည္။ ကိုမင္းက သူမ၏ေပါင္တန္ေဖြးေဖြးႀကီးႏွစ္ဖက္ကို တစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီ ၿပဲၿပဲကားကားျပဳလုပ္၍ သူမ၏ေပါင္ခြဆုံအရပ္ရွိ အေမႊးအျမင္မ်ား အုံ႔အုံ႔ဆိုင္းဆိုင္းျဖစ္ေနေလေသာ ေစာက္ပတ္ေဖာင္းအိမိႀကီးကို သူ၏လီးႀကီးျဖင့္ အဆက္မျပတ္ တရစပ္ပင္ ဖိကာဖိကာ လိုးေဆာင့္ခ်ေနလွ်က္ရွိေပသည္။ “ဇြပ္ ဖတ္ဗြပ္ ဇြပ္ ဖတ္ ဘုတ္ ဖတ္ ဇြပ္ ဘြတ္ ဖြပ္ ဗလပ္ ဗြပ္ ”ဟူေသာ အသံမ်ားက တားမႏိုင္ဆီးမရ ထြက္ေပၚေနေလသည္။ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္မွာ ကိုမင္းလီးႀကီးက သူမေစာက္ပတ္ထဲကို လဒစ္ထိပ္ကေန လီးအရင္းအဆုံးအထိ အရွိန္ျပင္းျပင္းႏွင့္ ေဆာင့္ေဆာင့္ဝင္ေနသျဖင့္ ကာမအရသာကိုထိထိမိမိႀကီးခံစားေနရကာ သူ႔လီးမွာလည္း တျခားေယာက္်ားလီးမ်ားႏွင့္မတူဘဲ တမူထူးၿပီး ေဆးထိုးထားေသာလီးျဖစ္ေနသျဖင့္ လက္တစ္ဆုပ္စာမက မတန္တဆႀကီးမားေန၍ သူမေစာက္ပတ္ႏွင့္ သူ႔လီးႀကီးမွာ သတၱဝါႏွင့္လက္နက္ မမွ်ဘဲျဖစ္ကာ ကြဲၿပဲမတတ္ပင္ မခ်ိေအာင္ ေဝဒနာခံစားေနရပါသည္။

“အား အအ နာတယ္ ေမာင္ ရယ္ အ အ … ေလွ်ာ့ ေလွ်ာ့ပါဦးကြယ္ ေျဖးေျဖး ဟင့္ဟင့္ ”“နာလား …မသြယ္ … ေမာင့္လီးက မသြယ္ေစာက္ပတ္ထဲ အဆုံးထိ ဝင္ေနၿပီပဲ ဥစၥာ … နာ ေသးလားလို႔ … ”“အင္း နာ တာထက္ တင္းေနတာ ေမာင္ရယ္ သြယ့္ အဖုတ္ကေလးေတာ့ စုတ္ျပတ္သြားေတာ့မယ္နဲ႔ တူတယ္ ဟင္း ဟင္း ”ကိုမင္းက သူမကို အနည္းငယ္ေလွ်ာ့ေပးလိုက္ၿပီး သူမအဖုတ္ထဲမွာ လီးကို ဒီအတိုင္းပင္ ထည့္စိမ္ထားလိုက္ရာက သူမႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားကို စုပ္နမ္းေနသည္။ ရင္သားႏွစ္ႁမႊာကို ဆုပ္နယ္ဖ်စ္ဆြဲ၍ ကစားေပးသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္၏လက္မ်ားကလည္း သူ႔ေက်ာျပင္က်ယ္ႀကီးအား ဖက္တြယ္ကာ ပြတ္သပ္ေပးလွ်က္ရွိေလသည္။“ခ်စ္တယ္ေမာင္ရယ္ ေမာင့္ဟာႀကီးက သြယ့္အထဲမွာ တအားတစ္ၾကပ္ေနတာ ဒီအတိုင္းစိမ္ထားတာေတာင္ အားရပါးရႀကီး ေမာင္လိုးေနသလိုပဲ ဟင္း ဟင္း ”“ေမာင္လည္း သြယ့္ကိုလိုးရတာ အရမ္းအားရတယ္ သြယ့္အေခါင္းကေလးက အပ်ိဳေပါက္ကေလးလိုးရသလို ၾကပ္ထုပ္ေနေတာ့ အၿပီးမျမန္ေအာင္ မနည္းႀကီးႀကိဳးစားၿပီး ထိန္းေနရတယ္

” “အို ၿပီးလည္း ၿပီးေပါ့ ေမာင္ရယ္ ေနာက္ထပ္ ေမာင္လုပ္ခ်င္ရင္လည္း ေျပာေပါ့ သြယ္က ေမာင့္ကို တားေနလို႔လား ”“မေျပာတတ္ဘူးေလ တခ်ိဳ႕မိန္းကေလးေတြက တစ္ခါလိုးၿပီးရင္ ေနာက္တစ္ခါမေပးခ်င္ၾကဘူးတဲ့ ေမာင္ၾကားဖူးတယ္ ”“ဟင္း ဘယ္သူေျပာလဲ သြယ္ကေတာ့ ေမာင္နဲ႔ေနရတာ ေပ်ာ္တယ္ အားလည္းရတယ္ နာရင္ နာပေစ ေမာင္လုပ္သမွ် ခံခ်င္လြန္းလို႔ကို ေက်ာင္းေန႔တဝက္ဖ်က္ၿပီး လာရတာပါ ေမာင္ရဲ႕ … သိရဲ႕လား ဟင္း ဟင္း ” ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္ သူ႔ကိုအမွန္အတိုင္းပင္ ေျပာလိုက္ေလေတာ့သည္။ႏွစ္ေယာက္သား အေမာေျပၿပီမို႔ ကိုမင္းျပန္လႈပ္ရွားလိုက္သည္။သူ႔လီးႀကီးကို သူမေစာက္ဖုတ္အဝအထိ လဒစ္ေပၚေအာင္ျပန္ခြၽတ္ဆြဲထုတ္လိုက္ရာက တစ္လက္စတည္း အဆုံးအထိ ထိုးေဖာက္ တိုးဝင္သြားေအာင္ တစ္ခါျပန္ေဆာင့္လိုးခ်လိုက္ပါသည္။

ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္ အင့္ကနဲ ႏႈတ္မွအသံထြက္သြားကာ မ်က္ႏွာရႈံ႕ရႈံ႕မဲ့မဲ့ျဖစ္သြားသည္။ “ေဆာင့္ ေမာင္ အေသေဆာင့္ သြယ့္အဖုတ္တစ္ခုလုံး ကြဲၿပဲသြားေအာင္ေဆာင့္ မညႇာနဲ႔ ”သူမကေျပာလိုက္ေတာ့ ကိုမင္းက …“တကယ္လား သြယ္ ”“တကယ္ ေပါ့ သြယ္ အရမ္း ႐ြေနၿပီ ၿပီးခ်င္ေနၿပီလား မသိဘူး ေမာင္ရယ္ ေဆာင့္ေဆာင့္ေလခုနကလို ၾကမ္းေပး အဲလိုလိုးတာ သြယ္ သိပ္ႀကိဳက္တယ္ ” “ေကာင္းၿပီ သြယ္ …ေစာက္ပတ္ကြဲဖို႔သာ ျပင္ေပေတာ့ ဟင္း ဟင္း ”ကိုမင္း အသည္းအသန္ပင္ ဇယ္ဆက္သလို ေဆာင့္လိုးခ်ေနေပေတာ့သည္။ဆရာမေလး ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳသြယ္တစ္ေယာက္ သူမစကားႏွင့္သူမ ထြန႔္လူးေကာ့ပ်ံလို႔ ေနရပါေခ်ၿပီ။ ကိုမင္း၏လီးက ေစာက္ပတ္ေဖာင္းအိအိကေလးထဲကို မဆန႔္မၿပဲပင္ ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ႏွင့္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းခပ္ရမ္းရမ္း ပြတ္တိုက္ ေဆာင့္ဝင္ေနလွ်က္ရွိပါသည္။ သူမ၏ပုံမွန္ထက္ပင္ ႀကီးမားရွည္လ်ားေနေသာ ဗီဇံေခၚ ေစာက္စိထိပ္ဖူးကေလးက လီးဝင္လီးထြက္ ျပဳလိုက္ခ်ိန္တိုင္းမွာ ကိုမင္း၏လီးႀကီးႏွင့္ ထိတိုက္မိသြားၿပီး အေတြ႕ဓာတ္ကို ေကာင္းစြာခံစားရရွိေနရကာ ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္၏ တဏွာေဇာေတြအႂကြႀကီးႂကြလာေစသလို ျဖစ္ေနျပန္ပါသည္။

“အား ေကာင္းလိုက္တာ ေမာင္ရယ္ … ေဆာင့္ တအား ေဆာင့္ေပး … လိုးေပးစမ္းပါ… အ အိ အား ”“ေမာင့္လီးကို ခံႏိုင္ၿပီလား မသြယ္ ဟင္ ”“ခံ ခံႏိုင္ပါတယ္ … အ အကြၽတ္ကြၽတ္ တအားထိ တယ္… ေမာင္ရယ္ … သြယ့္အစိကေလးကို ပြတ္ေပးစမ္းပါဦး … အင္းဟင္း ဟင့္ ပြတ္ပြတ္… အ ေကာင္းတယ္ ေဆာင့္ေဆာင့္ ေပးပါ … ျမန္ျမန္ ျမန္ျမန္ သြယ့္ ကို လိုးပါ … နာနာေလး လိုးစမ္းပါ ေမာင္ရယ္ လိုးလိုး ” ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္ အျပတ္ထန္ၿပီး ၾကမ္းလာပါေတာ့သည္။ ႏႈတ္ထြက္လည္း ရဲလာခဲ့ရသည္။ သူမၿပီးခ်င္ေနၿပီဆိုတာ သိလိုက္ရ၍ ကိုမင္းလည္း အခ်က္သုံးေလးဆယ္ေလာက္ သူမေစာက္ပတ္ထဲကို အကြဲအၿပဲေဆာင့္လိုးခ်လိုက္ေလရာ ခ်ိဳခ်ိဳသြယ့္ေစာက္ပတ္ထဲက ေစာက္ရည္မ်ားက ဒလေဟာပင္ အံထြက္က်ဆင္း လာခဲ့ရေလေတာ့သည္။ ကိုမင္းက ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္ကိုပုံစံေျပာင္းၿပီး ကုတင္ေပၚမွာ ေလးဘက္ေထာက္ ဖင္ကုန္းေစလိုက္ကာ အေနာက္ကေနၿပီး သူမဖင္အိအိႏွစ္ဖက္အၾကားမွ ေစာက္ပတ္ျပဴးျပဴးကေလးကို သူ႔လဒစ္ၿပဲႀကီး ထိုးစိုက္ထည့္သြင္း၍ ေခြးကုန္းလိုးေနလိုက္ျပန္သည္။ လီးႀကီးက သူမေစာက္ေခါင္းထဲကို မဝင္ခ်င့္ဝင္ခ်င္ပုံစံႏွင့္ ေဆာင့္ေအာင့္ တိုးဝင္သြားသည္။ သူမ၏ ေစာက္ရည္မ်ားက ႐ႊဲစိုေနလို႔သာ ေတာ္ေပေသးသည္။

ႏို႔မဟုတ္လွ်င္ သူ႔လီးက သူမေစာက္ဖုတ္ကေလးထဲကို ဘယ္လိုမွပင္ ေရွာေရွာရႉရႉ ဝင္ႏိုင္မွာမဟုတ္ေခ်။ ကိုမင္း ၿပီးခ်င္ေဇာႏွင့္ တရစပ္ႀကီး ေဆာင့္လိုးခ်ေနသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္မွာ ေစာေစာကပင္ ၿပီးခဲ့တာမို႔ ေစာက္ပတ္က က်ိန္းစပ္စပ္ႀကီးျဖစ္ေနသည့္တိုင္ ကိုမင္းလိုးသမွ်ကို သူမအံကေလးႀကိတ္၍ ကုန္းခံေနေပသည္။ လိုးေဆာင့္ခ်က္မ်ားက တစ္စတစ္စ ပိုမိုျပင္းထန္ျမန္ဆန္လာသည္။ ကိုမင္းက သူမ၏ဖင္သားဆိုင္အိအိႀကီးႏွစ္ဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္ဖိၿဖဲၿပီးလိုးေပးေနသလို တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္တြင္ သူမႏို႔အုံထြားအိအိႏွစ္လုံးကိုပါ လက္လွ်ိဳကာ ႏႈိက္ဆြဲၿပီး ႏို႔သီးကိုကိုင္၍လည္း လိုးေပးေနတာမို႔ ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္ ေဖာ္မျပႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ေကာင္းသြားရၿပီး ၿငိမ္းကာစတဏွာမီးလည္း ျပန္လည္ အသက္ဝင္ကာ ႏိုးထလာခဲ့ ရျပန္သည္။ ကိုမင္း ၿပီးခ်င္ခ်င္ျဖစ္လာကာ အခ်က္သုံးဆယ္ေလးဆယ္ခန႔္ ဆက္တိုက္လိုးေဆာင့္ၿပီး သူ႔လရည္ေတြကို သူမေစာက္ေခါင္းေလးထဲသို႔ တျဗစ္ျဗစ္ႏွင့္ပန္းလႊတ္ထုတ္လိုက္ပါသည္။ ပထမဆုံးအခ်ီျဖစ္တာမို႔ သူ႔လရည္ပ်စ္ပ်စ္ေတြက ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္ ေစာက္ေခါင္းတစ္ခုလုံးမွာ ျပည့္လွ်ံ၍ သြားသလိုေတာင္ ထင္မွတ္ရေလသည္။ “အား ေကာင္းလိုက္တာ သြယ္ရယ္ ” ကိုမင္း သက္ျပင္းရွည္ႀကီးခ်လိုက္ရင္းက ေျပာလိုက္သည္။

“သြယ္လည္း ေကာင္းေနၿပီ … ေမာင္ရယ္ … မရပ္နဲ႔ …ေဆာင့္ေပးဦး ” “စိတ္ခ် … သြယ္ မၿပီးမခ်င္း ေမာင္ ဆက္လိုးေပးမယ္ …ေမာင့္လီးကို ျပန္စုပ္ေပးစမ္းပါဦး ” သူ ေျပာလိုက္ေတာ့ ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္က … “ရတယ္ ေမာင္ …သြယ္ စုပ္ေပးရမွာေပါ့ ” ဆိုၿပီး လီးကိုျပန္ခြၽတ္ခိုင္းလိုက္ကာ သူမကိုယ္ေလးကို တစ္ပတ္လွည့္ၿပီး သူ႔လရည္ႏွင့္ သူမ၏ေစာက္ရည္မ်ား ခြၽဲက်ိေပက်ံေနေသာ ကိုမင္း၏လီးႀကီးကို သူမပါးစပ္ကေလးထဲ ထည့္သြင္းလိုက္ကာ မ႐ြံမရွာပင္ နမ္းလိုက္စုပ္လိုက္ လွ်ာကေလး ထိုးထိုး၍ ယက္လိုက္ လုပ္ေပးေနပါသည္။ ကိုမင္းလီးႀကီးကို တစ္ေခ်ာင္းလုံး ႏို႔ေအးေခ်ာင္းစုပ္သလို ပါးစပ္ထဲထည့္ငုံကာစုပ္ရင္း လဥတြဲတြဲႏွစ္လုံးကိုလည္း ပါးစပ္ျဖင့္ တႁပြတ္ႁပြတ္အသံထြက္ေအာင္ အာေငြ႕ေပး၍ စုပ္ငုံလိုက္ေသးသည္။ ကိုမင္းလီးက ေပ်ာ့ေခြသြားဖို႔ေတာင္မွ အခ်ိန္မရလိုက္ရွာဘဲ ျပန္လည္ေတာင္မတ္လို႔လာခဲ့ေပသည္။ လီးႀကီးမွာ လုံးပတ္အေတာ္ပင္ႀကီးထြားလွကာ လီးကိုယ္ထည္ အလယ္နားေလာက္တြင္ အသားထစ္ႀကီးလို အထစ္လိုက္ အရစ္လိုက္ တစ္လုံးတစ္ခဲႀကီးျဖစ္လွ်က္ ထြားခ်င္တိုင္းထြားေနသည္မွာ ေက်ာခ်မ္းေလာက္စရာပင္။ သူ႔လီးကိုစုပ္လိုက္ လွည့္ပတ္ၾကည့္လိုက္လုပ္၍ ခ်ိဳခ်ိဳသြယ့္ ေစာက္ပတ္ဆီမွာလည္း တဏွာရည္ေတြ တစိမ့္စိမ့္ ယိုစိမ့္စီးက်လာခဲ့ရကာ သူမေပါင္ခြဆုံရပ္ဝန္းတစ္ခုလုံးမွာ စိုစိစိခြၽဲက်ိက်ိကေလးျဖစ္လာရေလသည္။ “လိုးၾကေတာ့စို႔ …ေမာင္ရယ္ ” သူမအသံက ကိုမင္းကို ခယေတာင္းပန္ ေနသည့္အလား …။

ကိုမင္း သူမကို အသနားပိုသြားမိသည္။ “လိုးတာေပါ့ သြယ္ ေမာင့္ကို …ဖင္ ကုန္းေပးဦး ေနာ္ ” ဆိုၿပီး … သူ႔လီးေတာင္လာၿပီျဖစ္၍ ကိုမင္းလည္း ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္ကို ဖင္ျပန္ကုန္းေစလိုက္ၿပီး အေနာက္ကေန ထပ္မံ၍ လိုးေဆာင့္ေပးလိုက္ျပန္ပါသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္လည္း ေကာင္းခန္းေရာက္မွ ရပ္လိုက္ရၿပီး ခုလိုျပန္လည္ ဆက္ဆံခ်ိန္မွာ ကာမဇိမ္ခံမႈက တစ္ကျပန္စရသလို ျဖစ္သြားခဲ့တာမို႔ လီးႀကီး အေနာက္ကေန တရွိန္ထိုး အတင္းဝင္အတင္းထြက္ လိုးေဆာင့္သြင္းမႈကို အံတႀကိတ္ႀကိတ္ႏွင့္ ေကာ့ေနေအာင္ ခံရျပန္ေလေတာ့သည္။ ဒုတိယအခ်ီလည္းျဖစ္ၿပီး သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ဒီတစ္ခ်ီမွာ ေတာ္ေတာ္ကေလး အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ေရကုန္ေရခမ္းပင္ ဆက္ဆံလိုက္ရပါသည္။ လီးႏွင့္ေစာက္ပတ္ ပူထူေအာင္ေဆာ္ၿပီး တစ္နာရီနီးပါးေလာက္ၾကာမွ ကိုမင္းေရာသူမပါ လရည္ႏွင့္ ေစာက္ရည္မ်ား ၿပိဳင္တူပင္ ပန္းညႇစ္ထြက္သြားရကာ ကုတင္ေပၚမွာ အတန္ၾကာေအာင္ ၿငိမ္က်သြားၾကေလသည္။ ခဏနားလိုက္ၾကၿပီး ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္က ကိုမင္းရင္ခြင္ထဲမွာ လဲေလွ်ာင္းကာ စကားေျပာေနၾကရင္း သူမလက္ကေလးတစ္ဖက္ႏွင့္ သူ႔ဒုတ္ႀကီးကိုကိုင္ကာ ဆြေပးေနျပန္သည္။

ကိုမင္းလည္း သူမတဏွာျပင္းပုံကို သိထား၍ သူမကိုယ္လုံးအိအိေလးကို သူ႔မ်က္ႏွာေပၚသို႔ တက္ခြကာ ထိုင္ေစလိုက္ၿပီး တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ စစ္စတီႏိုင္း(၆၉)ပုံစံ ေျပာင္းျပန္ေနလိုက္ၾကရာက ကိုမင္းက ေအာက္မွေနၿပီး သူမေစာက္ပတ္ကို နမ္းစုပ္ယက္ေပးလိုက္သည္။ ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္လည္း ကိုမင္း၏ ေျခရင္းဖက္ဆီ မ်က္ႏွာမူကာ သူ႔ဒုတ္တန္ေခ်ာင္းႀကီးကို အားပါးတရစုပ္၍ လွ်ာကေလးႏွင့္ လိုက္လံ ယက္၍ဆြ၍ ေပးေန ေလသည္။ ႏွစ္ေယာက္သား စိတ္ျပန္လည္ကာ ရာဂေသြးေတြဆူပြက္လာခဲ့ၾကရင္း ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္တစ္ေယာက္ ကိုမင္းရဲ႕အေပၚကေန ဦးေဆာင္၍ ျမင္းစီးသလိုလုပ္ၿပီး သူ႔လီးႀကီးကို အေပၚစီးကေန သူမဖင္ႀကီး တလွိမ့္လွိမ့္ႏွင့္ တက္ထိုင္ကာ စေကာဝိုင္းေမႊ႕ဖိေဆာင့္ခ်ေပးလိုက္သည္။ လီးႀကီးက ဒုံးက်ည္တစ္စင္း မိုးေပၚေထာင္ထားသလို တန္းတန္းမတ္မတ္ႀကီး ေထာင္မတ္ေနေပရာ သူမကအေပၚကေန အားပါပါ ဖိထိုင္ခ်လိုက္တိုင္း ေစာက္ပတ္ကေလးထဲကို သူ႔လီးတဆုံး စိုက္နစ္ တိုးဝင္သြားရၿပီး တဒုတ္ဒုတ္ႏွင့္ေနေအာင္ သူမေစာက္ေခါင္းေလးအတြင္းမွ သားအိမ္ကို ဝင္ေရာက္ေဆာင့္ထိုးမိ ေနေပသည္။

ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္ အီဆိမ့္ေနေအာင္ ေကာင္းလြန္းလွသျဖင့္ … “အား အ ရွီး …အင္း ဟင့္ဟင့္ … ” ဟူေသာ ညည္းသံကေလးပါ သူမႏႈတ္ဖ်ားမွ ထြက္ေပၚလာရၿပီး ကိုမင္းလီးကို သူမေစာက္ပတ္ထဲ အရင္းထိ စိမ္ထိုးထည့္သြင္းထားလွ်က္က ဖင္ကို ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္၍ လွိမ့္ႀကိတ္ေဆာင့္လိုးရင္း သူမအလိုလားဆုံးေသာ ကာမစည္းစိမ္ကို အျပတ္ပင္ ဖီလင္ယူခံစားေနမိေလသည္။ အခ်ိန္ ေတာ္ေတာ္ကေလး ၾကာျမင့္လို႔ သြားသည္။ ကိုမင္းလည္း သူႀကိဳတင္ေသာက္သုံးထားခဲ့ေသာ ေဆးအစြမ္းျဖင့္ ေတာ္႐ုံႏွင့္မၿပီးစီးႏိုင္ဘဲ သုက္အထြက္ကို ၾကာရွည္ေအာင္ ထိန္းထားႏိုင္ေလရာ ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္တစ္ေယာက္ အေပၚစီးကေနလိုးရင္းေဆာင့္ရင္း ႏွစ္ခ်ီမက သုံးခ်ီေလာက္ပင္ၿပီးရသည္အထိ ကာမအရသာကို ျပည့္ျပည့္ဝဝ ခံစားရရွိသြားရေပေတာ့သည္။ ကိုမင္းတစ္ေယာက္ သူမၿပီး၍ မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ၾကာေတာ့မွ သူမကို ကုတင္ေစာင္းမွာပက္လက္အိပ္ေစလိုက္ကာ အားပါးတရလိုးေဆာင့္ရင္း သုက္ရည္ေတြကို သူမသားအိမ္ထဲသို႔ အဆက္မျပတ္ပန္းထုတ္လိုက္ပါသည္။ ကိစၥၿပီးသြားၾကေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား တည္းခိုရာအခန္းမွ ထြက္လာခဲ့ၾကကာ လူခ်င္းခြဲလိုက္ၾကၿပီး ကိုမင္းက သူ႔ကားႏွင့္ျပန္သြားသလို ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္လည္း အျခားတကၠစီတစ္စီး လက္ျပတားၿပီး အဆိုပါကားႏွင့္ပင္ အိမ္ကို ျပန္လာခဲ့လိုက္သည္။

အိမ္ရွိရာ လမ္းထိပ္ဆီကိုေရာက္ေတာ့ ကားကိုရပ္ခိုင္းလိုက္ၿပီး သူမကားေပၚမွဆင္းေလွ်ာက္လာလိုက္ပါသည္။ ကိုမင္း အလုပ္ေကာင္း၍ သူမေပါင္ခြဆုံတစ္ခုလုံး ကြတတကေလးပင္ ျဖစ္ေနရၿပီး လူသူမရိပ္မိေအာင္ အေတာ္ကေလးသတိထား၍ ေလွ်ာက္ေနရေပသည္။ သူမ အိမ္ျပန္ေရာက္သည္ႏွင့္ ကိုယ္ေပၚမွ အဝတ္အစားမ်ားလဲလွယ္ဝတ္ဆင္လိုက္ကာ ေရေတာင္မခ်ိဳးႏိုင္ဘဲ အိပ္ခန္းထဲက ကုတင္ထက္မွာပင္ တုံးလုံးလွဲခ်လိုက္ရာကေန တစ္ေရးတေမာ အိပ္ေပ်ာ္ျခင္းသို႔ ေရာက္ခဲ့ရေတာ့သည္။ ေနာက္တစ္ေန႔တြင္လည္း စေန တနဂၤေႏြ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ျဖစ္၍ ကိုမင္းႏွင့္သူမ ထပ္ေတြ႕ၾကသည္။ တစ္ပတ္မွာ သုံးရက္ ေသာၾကာ စေနႏွင့္တနဂၤေႏြေန႔ ေရာက္တိုင္း သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အၿမဲတေစေတြ႕ဆုံ၍ အခ်စ္ပြဲ ဆင္ႏႊဲျဖစ္ခဲ့ၾကေပသည္။ က်န္သည့္ရက္ေတြက ကိုယ့္အလုပ္ႏွင့္ကိုယ္မို႔ ေတြ႕ဆုံဖို႔ရာ အခ်ိန္လည္းမရႏိုင္ၾကပါေခ်။ သည္လိုႏွင့္ … ပထမလပတ္စာေမးပြဲမ်ားၿပီးစီး၍ ေက်ာင္းရက္ရွည္ပိတ္ရက္မ်ားအတြင္း အိမ္ကလူေတြလည္း ဘုရားဖူးထြက္သည္ႏွင့္ ႀကဳံႀကိဳက္တာမို႔ ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္တစ္ေယာက္ ကိုမင္းကို ဖုန္း ျဖင့္ ဆက္သြယ္အေၾကာင္းၾကားၿပီး သူမ၏ေနအိမ္မွာပင္ ညဖက္ေတြ႕ဆုံ ဒိတ္ လုပ္ၾကဖို႔ ခ်ိန္းလိုက္ပါသည္။

ထိုေန႔ နံနက္ပိုင္းတြင္ ခ်ိဳခ်ိဳသြယ့္ေနအိမ္မွာ သူမႏွင့္အတူ တပည့္မကေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ ကိုးတန္းေက်ာင္းသူေလး လဲ့ယမင္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္သား အိမ္မွာပင္ စကားတေျပာေျပာႏွင့္တီဗြီၾကည့္ၾက ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္လိုက္ လုပ္ေနၾကေပသည္။ လဲ့ယမင္းက ငါးတန္းႏွစ္ေလာက္ကတည္းက သူမ၏တပည့္အရင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား အျခား ေက်ာင္းသူကေလးမ်ားထက္ပိုၿပီး လက္ပြန္းတတီး ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးစြာ ေနလာခဲ့သူေတြျဖစ္ကာ သူမ၏ေနအိမ္မွာ လဲ့ယမင္း၏ စားအိမ္ေသာက္အိမ္လိုလည္း ျဖစ္ေနခဲ့ပါသည္။ လဲ့ယမင္းႏွင့္ သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္က အိမ္ခ်င္းလည္း သိပ္မေဝးၾကဘဲ ေလးငါးေျခာက္အိမ္ေလာက္ပဲျခားကာ တစ္လမ္းတည္းသားေတြလည္း ျဖစ္ၾကသည္။ ႏွစ္ေယာက္သား အတြင္းေရးကိစၥမွန္သမွ်ကို တိုးတိုးေဖာ္ အေနႏွင့္ တိုင္ပင္ေျပာဆိုေနက်ပင္ျဖစ္ကာ သမီးရည္းစားႏွစ္ေယာက္သဖြယ္ အတူအိပ္အတူစား တပူးတြဲတြဲ ရွိၾကေလသည္။

ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္ ကိုမင္းႏွင့္ေတြ႕သမွ် ႀကဳံသမွ်ကို သူမကို ခေရေစ့တြင္းက် ေျပာျပခဲ့သလို လဲ့ယမင္းလည္း ရည္းစားမ်ားသေလာက္ ပညာေရးစိတ္မဝင္စားဘဲ ရွစ္တန္း ကိုးတန္းစာေမးပြဲေတြကို အလီလီအခါအခါ က်ရႈံးခဲ့သူတစ္ေယာက္ပီပီ သူမႏွင့္ပတ္သက္ခဲ့သမွ် ေယာက္်ားသနာေတြရဲ႕အေၾကာင္းကို ဆရာမလည္းျဖစ္ အစ္မရင္းတစ္ေယာက္လို တိုးတိုးေဖာ္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လိုလည္းျဖစ္ေနေသာ ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္ကို အကုန္အစင္ပင္ ရင္ဖြင့္ေျပာၾကားခဲ့သည္သာျဖစ္ပါသည္။ အိမ္သားေတြ ဘုရားဖူးထြက္ခိုက္ သူမကိုသာ ညအိပ္ေဖာ္အျဖစ္ အိမ္မွာအတူေခၚအိပ္ကာ ႏွစ္ေယာက္သား ေယာက္်ားသားေတြႏွင့္ပတ္သက္သည့္ ဏွာအေၾကာင္းေတြေျပာဆိုၾကၿပီး တီဗြီကလာေသာ ဇာတ္လမ္းတြဲေတြ ၾကည့္လိုက္ လဲ့ယမင္းေဘာ္ဒါတစ္ေယာက္အိမ္က မ’လာခဲ့သည့္ ၁၈အထက္ ေခၚ အျပာေအာကားေတြ တစ္ေခြၿပီး တစ္ေခြထိုးၾကည့္လိုက္ႏွင့္ အႀကိဳက္ေတြ႕ေနၾကေလသည္။ သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္သား အိပ္ခန္းထဲမွာ လက္ဖက္သုတ္တစ္ပန္းကန္ႏွင့္ အေမရိကန္ေအာေခြတစ္ေခြ အတူထိုင္ၾကည့္ရင္း တစ္ေယာက္ႏို႔ကိုတစ္ေယာက္ကိုင္လိုက္ အဖုတ္ႏႈိက္လိုက္ပြတ္လိုက္လုပ္ေနၾကရင္း ဖီလင္ေတြတက္ေနခဲ့ၾကသည္။

“မမ ရယ္ မမလူ … ကိုမင္း ပုံေတြ … ယမင္းကို ျပမယ္ဆို ” “အင္း ဟုတ္သားပဲ ဒီထဲမွာ မမသိမ္းထားတယ္ ” သူမ ေလာ့ လုပ္ထားသည့္ ဖုန္းမ်က္ႏွာျပင္ ကို ဖြင့္ၿပီး ကဒ္ ထဲက ေလာ့ ထဲမွာ အေသအခ်ာ သိမ္းဝွက္ထားသည့္ ဘိုက္ဘာ မွ ကိုမင္း ေပးပို႔ထားခဲ့ေသာ လီးပုံေတြကို လဲ့ယမင္းအား ျပေပးလိုက္ေတာ့ သူမက မ်က္ေတာင္မခတ္စတမ္း ျပဴးုၿပဲစိုက္ၾကည့္ေနၿပီး တအံ့တၾသကေလးျဖစ္ေနပါသည္။ “အား …ေတာ္ေတာ္ႀကီးတဲ့ လီးႀကီးပဲေနာ္ မမ စပ္ဖ်င္းဖ်င္းမျဖစ္ကုန္ဘူးလား ဟင္းဟင္း ” “စပ္ဖ်င္းဖ်င္းဘယ္ က ပါ့မလဲ …ယမင္းရယ္ … ကြဲၿပဲကုန္တာေပါ့ လို႔ …မမလည္းအစကေတာ့ သူ ဒီေလာက္ႀကီးမယ္ ဘယ္ထင္ပါ့ မလဲ ” “ယမင္းသာ ဆို ခံႏိုင္ပါ့မလားေတာင္ မသိဘူး ဒီည သူလာမယ္ဆို ယမင္းေတာ့ ေသခ်ာ ခိုးေခ်ာင္းမွာပဲေနာ္ မမ သိလား ” “ဟင္း ေခ်ာင္းပဲေခ်ာင္းေခ်ာင္း ခံပဲ ခံခံ …ကိုယ့္ျပသနာကိုယ္ရွင္းရင္ ၿပီးတာပါပဲ ယမင္းရယ္ ဟင္းဟင္း ဟင္း ” “အမေလးေတာ္ မမလူ ဟာရီး မခံရဲပါဘူးေတာ့ ခစ္ခစ္ ခစ္ ” လဲ့ယမင္း ၾကက္သီးထသလို ပုခုံးကေလးတြန႔္ျပရင္း တခိခိ တခစ္ခစ္ရယ္ေနပါသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္ သူမပုံစံကေလးကိုၾကည့္၍ မခ်င့္မရဲ ျဖစ္လာၿပီး ေကာင္မေလး စကပ္ေအာက္မွေနၿပီး သူမေပါင္ခြဆုံၾကားထဲကို လက္ထိုးႏႈိက္ေပးလိုက္ေလသည္။

သူမေပါင္ခြဆုံေနရာကေလးမွာ ႏူးညံ့စြာ ေဖာင္းမို႔ အိတင္းေနၿပီး အရည္ေတြစိုစိစိျဖစ္ေနတာကို စမ္းမိသြားသည္။ “ဟင္း လူကို မထုံတက္ေတးနဲ႔ ေစာက္ရည္ေတြေတာ့ ႐ႊဲေနၿပီ ” “႐ႊဲပါဘူး ဘယ္မလဲ မမ ရဲ႕ …ဟင့္ဟင့္ ” “ခြၽတ္ … ျပ ေလ မမ ၾကည့္စမ္းမယ္ ” “သမီးတစ္ေယာက္တည္း မရဘူး မမပါ ခြၽတ္ ” ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္ သူမထမီကို ခါးမွေန၍ ဆြဲခြၽတ္ခ်လိုက္သည္။ လဲ့ယမင္းလည္း လွ်ာတစ္လစ္ကေလးလုပ္ၿပီး သူမလည္းမေနသာေတာ့ဘဲ စကပ္ေလးကို ကုန္းခြၽတ္ေနလိုက္သည္။ အတြင္းခံ ပင္တီကေလးကိုပါ ႏွစ္ေယာက္စလုံး အတူတကြ ခြၽတ္ပစ္လိုက္ေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ကေလးႏွစ္ခုက ပုံစံတစ္မ်ိဳးစီႏွင့္ ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္ ေဖာင္းေဖာင္းမို႔မို႔ ျပန႔္ျပန႔္ကားကားႀကီးျဖစ္ကာ အေမႊးးအျမင္ေတြ ထူထပ္ေနၿပီး လဲ့ယမင္းအဖုတ္ကေလးကမူ အေမြးအျမင္ခပ္ပါးပါးကေလးသာ ေပါက္ေရာက္၍ ေျပာင္ေျပာင္ရွင္းရွင္းကေလး ျဖစ္ေနၿပီး ေစာက္ဖုတ္မွာ ဆရာမ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳသြယ္ေလာက္ အျပန႔္မက်ယ္ေပမယ့္ ေဖာင္းေဖာင္းမို႔မို႔ျဖစ္သည့္ ေနရာမွာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား သိပ္မကြာျခားလွဘဲ လက္တစ္ဝါးစာေလာက္ မို႔မို႔တင္းတင္း အိအိကေလး ရွိေနတာကို ျမင္ေတြ႕လိုက္ရေလသည္။ သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္ ကိုယ္ခႏၶာခ်င္း ပူးပူးကပ္ကပ္ ျဖစ္သြားခဲ့ၾကသည္။

တစ္ေယာက္ႏႈတ္ခမ္းကို တစ္ေယာက္နမ္းစုပ္၍ ျပဳလုပ္ေနက်ရွိသည့္အတိုင္း တစ္ေယာက္ႏို႔ကိုတစ္ေယာက္ ကိုင္ၾက ဆုပ္ေခ်ညႇစ္နယ္ေနၾကသည္။ ကိုယ္ေပၚရွိ အက်ႌႏွင့္ ဘရာစီယာကေလးေတြပါ ကြၽတ္ကြာက်သြား ရသည္။ ကုတင္ေပၚမွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လူးလွိမ့္၍ ေပါင္တန္အခ်င္းခ်င္း ယွက္လိမ္လိုက္ၾကၿပီး ႏို႔အုံအခ်င္းခ်င္း ႏို႔သီးကေလးေတြ ထိပ္တိုက္ေတြ႕လွ်က္ ေပါင္ခြဆုံရွိ ေစာက္ပတ္ခ်င္းလည္း ထိေတြ႕မိတ္ဆက္ကာ ပြတ္သီးပြတ္သပ္ လုပ္လိုက္ၾကပါသည္။ ခါတိုင္းဆိုလွ်င္ ညအိပ္ခ်ိန္ လူေျခတိတ္မွ တစ္ခါတစ္ရံ စခန္းသြားျဖစ္ၾကေပမယ့္ ဒီေန႔ က်ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ဘာရယ္ေၾကာင့္မွန္းမသိ ခါတိုင္းထက္ပိုထန္ ပိုႂကြပို႐ြေနသလို ထင္မွတ္ရေပသည္။ ကိုမင္းလီးကပဲ ဆြဲေဆာင္ေနလို႔လား အျပာ မူဗိ ေတြ ကပဲ ႏႈိးဆြလႈံ႕ေဆာ္ေပးေနလို႔မ်ားလားေတာ့ မသိပါေခ်။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သား ဣေျႏၵသိကၡာေလးေတြေတာင္ မဆည္ႏိုင္ၾကဘဲ ဆိတ္ကြယ္ရာမွာ ျဖစ္ခ်င္တိုင္း ျဖစ္လို႔ေနၾကေလေတာ့၏။

“ယမင္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း လုပ္ေနာ္ ” “အင္း ဟင္း မမလူ လိုးသလို လုပ္ေပးရမလား ” “ေကာင္းတာေပါ့ နင္ကေရာ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေတာင္ ကုန္းခ်င္တိုင္း ကုန္းၿပီးပလဲ မသိဘူး အေပါက္ေတာင္ ေတာ္ေတာ္က်ယ္ၿပီး စပတ္ၿပဲေနၿပီ ဟင္း ဟင္း ” “အန္ မမေလာက္ၿပဲပါဘူး မမႀကီးက ကိုမင္းဒစ္ၿပဲႀကီးနဲ႔ ဟဝွာျပဳထားတာ ၿပဲ႐ြဲေနတာပဲ ” “ဟြန္း ေကာင္မေနာ္ ငါ ႏႈိက္ေဆာင့္ပစ္လိုက္ရ …ဟင္း ဟင္း ” “ေဆာင့္ ေဆာင့္ မမ ေဆာင့္ခ်င္သေလာက္ေဆာင့္ မမလည္း ၿဖဲေပးထား ယမင္း လက္နဲ႔ေဆာင့္ေပးမယ္ ” “အ အ မသာ မကေလး … ခိခိ အင့္ အ အိအိ… ဟဲ့ … ေျဖး ေျဖး ၿပဲကုန္ၿပီ …အ အိအင့္ အား ” တစ္ေယာက္တစ္ျပန္စီ ေပါင္ၾကားလက္ထည့္၍ ႏႈိက္လိုက္ ေဆာင့္လိုက္ႏွင့္ …ေစာက္ရည္ေတြအ႐ႊဲသား မထိန္းႏိုင္မသိမ္းႏိုင္ေအာင္ပဲ ျဖစ္လာရေလသည္။ တစ္ေယာက္အေပၚ တစ္ေယာက္တက္ခြၿပီး ေစာက္ဖုတ္ကို တစ္ျပန္စီ နမ္းစုပ္၍ယက္ေပးၾကျပန္သည္။ ေစာက္ေခါင္းကေလးထဲကိုလည္း လက္ႏွင့္ေမႊေႏွာက္၍ လိုးေဆာင့္ေပးၾကသည္။ အခ်ိန္ကုန္လို႔ ကုန္သြားမွန္းေတာင္ ႏွစ္ေယာက္သား သတိမထားမိလိုက္ၾကပဲ ျဖစ္သြားသည္။

ညေန ၅ နာရီ ထိုးၿပီးခ်ိန္ ေလာက္က်မွ သူတို႔ႏွစ္ဦးသား အိပ္ခန္းထဲကေန ျပန္ထြက္လာႏိုင္ၾကပါသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ ေရခ်ိဳးစားေသာက္ၿပီး၍ ေခတၱအနားယူေနၾကခ်ိန္မွာပင္ ကိုမင္းေရာက္ရွိလာသည္။ သူ႔ကားကိုေတာ့ အိမ္ေရွ႕ယူမလာခဲ့ဘဲ လမ္းထိပ္က ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာ အပ္ႏွံထားခဲ့ကာ ဒီအတိုင္းပင္ ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္တို႔ လမ္းထဲကို ေလွ်ာက္ဝင္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္က ကိုမင္းကို လဲ့ယမင္းႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးလိုက္ရသည္။ သုံးေယာက္သား ဧည့္ခန္းရွိ တီဗြီေရွ႕မွာ ထိုင္ကာ စကားစျမည္ေျပာဆိုေနၾကၿပီး အလိုက္သိေသာ လဲ့ယမင္းက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ႏွင့္ခ်ိန္းထား၍ အျပင္ကိုခဏသြားလိုက္ဦးမည္ဆိုၿပီး အိမ္ေသာ့ကိုပါယူကာ ေရွာင္ထြက္သြားလိုက္သည္။ ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္ႏွင့္ကိုမင္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္သား တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ကာ ၿပဳံးလိုက္ၾကၿပီး ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္လည္း ကိုမင္းကို အသာပင္လက္ကမ္းေပးလိုက္ရာ ကိုမင္းက သူမလက္ကိုဆြဲ၍ ႏွစ္ေယာက္သား သူမအိပ္ခန္းထဲကို ဝင္လာခဲ့ၾကပါသည္။ “ေမာင္ … လိုးခ်င္လွၿပီ သြယ္ရယ္ ” ကိုမင္းက သူမကိုယ္လုံးကေလးအား သိမ္းက်ဳံးေပြ႕ဖက္ကာ နမ္းလိုက္ရင္းက ေျပာသည္။

“ဟင္းဟင္း ဟင္း သြယ္လည္း ေမာင့္လိုပါပဲ ေမာင္ရယ္ …ေမာင္ ဒီည သေဘာရွိေပ်ာ္ႏိုင္ပါတယ္ သြယ့္အိမ္မွာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ပဲ ဘယ္သူတစ္ေယာက္မွ မရွိၾကဘူးေလ ” “ဟိုေကာင္မေလး လဲ့ယမင္း ဆိုလား … သူကေရာ ” “သူက သြယ့္တပည့္မကေလးပါ သြယ္တို႔ ကိစၥ သူဝင္စြက္မွာ မဟုတ္ဘူး ” ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္ေျပာလိုက္ၿပီး ကိုမင္းကို ၿပဳံးစစႏွင့္ၾကည့္လိုက္ရာက … “ဘာလဲ … ေမာင္ သူ႔ကို စိတ္ဝင္စားလို႔ လား ” “အို မဟုတ္ပါဘူး သြယ္ကလဲ ” “စိတ္ဝင္စားရင္ေျပာ သြယ္ေျပာေပးမယ္ ” ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္က သူ႔ကို ေနာက္သလိုလို အတည္လိုလိုလုပ္ၿပီး ေျပာသည္။ ကိုမင္းက ဘာမွ်ျပန္မေျပာဘဲ တဟင္းဟင္းသာ ရယ္ေနလိုက္သည္။ ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္၏ကိုယ္ေပၚကအက်ႌပါးကေလးကို ကိုမင္းက အသာခြၽတ္ေပးလိုက္ၿပီး ရင္ႏွစ္ႁမႊာကို စည္းေႏွာင္ထားသည့္ ဘရာစီယာကေလးကိုပါ အသာျဖဳတ္ခြၽတ္ေပးလိုက္ျပန္သည္။ သူမ၏ ထြားထြားအိအိရွိလွေသာ ရင္သားႀကီးႏွစ္ႁမႊာက ဘရာစီယာေအာက္ကေန ခုန္ထြက္လာၾကသည္။ အိမ္ေထာင္မရွိေသးသူပီပီ သူမ၏ႏို႔သီးေခါင္းခြၽန္တက္တက္ကေလး ႏွစ္ခုက က်စ္ခဲလွစြာျဖင့္ အေပၚဖက္သို႔ ေငါ့၍ ေထာင္ထေနတာကို ေတြ႕ရေပသည္။

ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္ကိုယ္တိုင္လည္း သူမထမီကို လိုလိုလားလားပင္ ခြၽတ္ေပးၿပီး ဆက္လက္၍ ကိုမင္းကိုယ္ေပၚရွိ အဝတ္ေတြကို သူမလက္ကေလးႏွင့္ အသာအယာ ခြၽတ္ယူလိုက္ေလသည္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ခႏၶာကိုယ္ ဗလာက်င္းသြားၿပီး လွ်ိဳ႕ဝွက္အပ္ရာ ကိုယ္အဂၤါေတြ တစ္ခုမက်န္ ေပၚထြက္လာရကာ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ဖက္ရမ္းနမ္းရႈံ႕၍ ကုတင္ေပၚကို ႏွစ္ေယာက္သား ဖိေမွာက္ထပ္လ်က္သား လဲၿပိဳက်သြားခဲ့ၾကေလသည္။ မၾကာမီ အိပ္ခန္းေလးထဲမွ အသံဗလံမ်ားထြက္လာၾကၿပီး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဆီမွ မာန္သြင္းသံ အသားဆိုင္အခ်င္းခ်င္း ပြတ္တိုက္႐ိုက္ခတ္သံ တအိုးအိုးတအင့္အင့္ညည္းညဴသံေတြက အိပ္ခန္းအျပင္ဖက္သို႔တိုင္ တားမႏိုင္ဆီးမရ ဖိတ္လွ်ံ၍ ထြက္ေပၚလာခဲ့ရပါေခ်ၿပီ။ ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ပင္ ကာမေရယာဥ္ေၾကာထဲမွာ တစိုက္မတ္မတ္ ေမ်ာပါေနမိေလသည္။ ကိုမင္း၏လိုးေဆာင့္ခ်က္မ်ားက ကုတင္ေပၚမွာ ေလးဘက္ကုန္းေပးထားေသာ ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္၏ဖင္သား ကားကားအိအိႀကီးႏွစ္ဖက္ေပၚကို အဆက္မျပတ္က်ေရာက္ေနၿပီး သူ႔လိင္တန္ႀကီးကလည္း သူမ၏ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ တစ္ၾကပ္စီးပိုင္စြာျဖင့္ တဇြပ္ဇြပ္တဗြပ္ဗြပ္အသံျပဳကာ တိုးဝင္လိုက္ ျပန္ထြက္လိုက္ႏွင့္ ထြက္ခ်ည္ဝင္ခ်ည္ ျဖစ္ကာ ေနေလေတာ့သည္။ ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္တစ္ေယာက္ ေကာ့ေနေအာင္ကို ပက္ပက္စက္စက္ပင္ အလိုးခံေနရေပသည္။

ကိုမင္းက သူမကို ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္း၍ ဆက္ဆံေနၿပီး ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္လည္း ကိုမင္းလုပ္ေလသမွ်ကို မညည္းမညဴလိုက္ပါ၍ ပက္လက္တစ္မ်ိဳး ေမွာက္ရက္တစ္ဖုံ အမ်ိဳးမ်ိဳးအသုံးေတာ္ခံၿပီး သူ႔အလိုက် လိုက္ေလ်ာျဖည့္ဆီး ေပးေနေပသည္။ အခ်ိန္အားျဖင့္ တစ္နာရီနီးပါးေလာက္ ၾကာျမင့္သြားခဲ့သည္။ ကိုမင္းလိုးေဆာင့္ခ်က္မ်ားက ျပင္းသထက္ျပင္းလာသည္။ ထိေရာက္မႈလည္း ရွိလာသည္။ ခြန္အားႏွင့္ျပည့္စုံသေလာက္ ခါးအားလည္းသန္သူျဖစ္၍ သူအဆက္မျပတ္ေဆာင့္လိုးေပးမႈကို ခံရင္း ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္ တစ္ခ်ီၿပီး တစ္ခ်ီ ၿပီးေနရပါသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္ သူ႔လီးႀကီးကို ေတာ္ေတာ္ခိုက္သြားသည္။ ရင္ေခါင္းတစ္ခုလုံး ဆို႔ဆို႔နင့္နင့္ႀကီးျဖစ္ေအာင္ပင္ အားပါးတရ တရစပ္လိုးေဆာင့္ေပးေနေသာ ကိုမင္းလီးႀကီးမွာ သူမကို တစ္ခ်ီမကဘဲ ႏွစ္ခ်ီသုံးခ်ီဆက္တိုက္ပင္ ကာမပန္းတိုင္ကို အလီအလီအခ်ီခ်ီ ဆိုက္ေရာက္သြားေစသျဖင့္ လူတစ္ကိုယ္လုံး ေခြယိုင္ကာႏုံးခ်ိမတတ္ပင္ ျဖစ္သြားရေလသည္။

ကိုမင္းလည္း ေနာက္ဆုံးပန္းတိုင္ကို ေရာက္လုနီးေနၿပီမို႔ သူမကို လုံးဝ သက္ညႇာႏိုင္ျခင္းမရွွိေတာ့ဘဲ ထပ္တလဲလဲဆင့္ကာဆင့္ကာ လိုးေဆာင့္ခ်လိုက္ရင္း အခ်က္ေလးဆယ္ ငါးဆယ္အေရာက္မွာ သူ႔လီးထိပ္ဆီမွ လရည္ပ်စ္ခြၽဲခြၽဲ မ်ားက သူမသားအိမ္ဆီသို႔ တျဗစ္ျဗစ္ႏွင့္ အဆက္မျပတ္ ပန္းလႊတ္ေရာက္ရွိသြားရေလေတာ့၏။ ႏွစ္ေယာက္သား ေျခကုန္လက္ပန္းက်ကာ ေခတၱခဏအနားယူလိုက္ၾကသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္က ကိုမင္း စားဖို႔ေသာက္ဖို႔ သြားေရာက္စီစဥ္ေပးၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား အားရွိေအာင္ စားေသာက္လိုက္ၾကကာ ဒုတိယအႀကိမ္ ႏွစ္ခ်ီေျမာက္အျဖစ္ ထပ္မံစခန္းသြားလိုက္ၾကျပန္ပါသည္။ ႏွစ္နာရီနီးပါးေလာက္ ၾကာေအာင္ ႏႉးလိုက္ဆြလိုက္ စုပ္လိုက္ယက္လိုက္ႏွင့္ နည္းမ်ိဳးစုံလင္စြာျဖင့္ အခ်စ္စခန္းကို ၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္ႀကီးဖြင့္လိုက္ၾကၿပီး ႏွစ္ေယာက္စလုံး အားအင္ေတြ ေတာ္ေတာ္ကေလး ကုန္ခမ္းသြားၾကကာ လူလည္းေတာ္ေတာ့္ကို ၿပိဳင္းသြားခဲ့ၾကေပသည္။ ည ၁၁ နာရီထိုးၿပီးခ်ိန္ ေလာက္မွာ … အိမ္ခန္းတံခါးကို ေသာ့ဖြင့္ဝင္ေရာက္လာသံ ၾကားရ၍ လဲ့ယမင္းတစ္ေယာက္ အျပင္မွျပန္ေရာက္လာၿပီဆိုတာ သိလိုက္ရၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား အခန္းျပင္ထြက္ကာ ဧည့္ခန္းဖက္ဆီေလွ်ာက္လာခဲ့ၾကသည္။

လဲ့ယမင္းလည္း အျပင္မွျပန္ေရာက္သည္ႏွင့္ အက်ႌအဝတ္အစားမ်ား သြားေရာက္လဲလွယ္ဝတ္ဆင္လိုက္ကာ တီရွပ္ခ်ိဳင္းျပတ္ မီနီစကပ္တိုနံ႔နံ႔ကေလးႏွင့္ ျပန္ထြက္လာခဲ့ၿပီး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ မလွမ္းမကမ္းမွာ လာေရာက္ထိုင္လိုက္ရင္း တီဗၤြီၾကည့္လိုက္ စကားစျမည္ေျပာဆိုလိုက္ လုပ္ေနၾကပါသည္။ လဲ့ယမင္း၏မ်က္လုံးအၾကည့္မ်ားက ကိုမင္း၏တစ္ကိုယ္လုံးဆီကို က်ေရာက္ေနလွ်က္ရွိၿပီး အထူးသျဖင့္ သူ၏ေပါင္ခြဆုံရွိ ကိုမင္းဝတ္ဆင္ထားေသာ ပုဆိုးေအာက္မွေန၍ အေျမႇာင္းလိုက္ႀကီး ျဖစ္ေပၚေနေသာ သူ၏ လီးႀကီးရွိရာကို မ်က္ေတာင္မခတ္စတမ္းပင္ စူးစူးရဲရဲကေလးစိုက္ၾကည့္ေနေလသည္။ ဒါကို ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္လည္း ေကာင္းေကာင္းႀကီးရိပ္စားမိၿပီး စိတ္ထဲကေန ႀကိတ္ၿပဳံးလိုက္မိေပသည္။ ကိုမင္း၏မ်က္လုံးမ်ားကလည္း လဲ့ယမင္း၏ ကိုယ္ေပၚက ဖြံ႕ဖြံ႕ၿဖိဳးၿဖိဳးရွိလွေသာေ႐ႊရင္အစုံႏွင့္တကြ မီနီစကပ္ေအာက္မွ ေပါင္တန္ေဖြးေဖြးကေလးႏွစ္ဖက္ဆီကိုပါ တရစ္ဝဲဝဲႏွင့္ ေရာက္ရွိေနသည္ပင္။ လဲ့ယမင္း သူမကိုယ္ကေလးကို မသိမသာပင္ အေနအထားျပင္၍ ထိုင္လိုက္သည္။

ဆက္တီခုံမွာ ေျခႏွစ္ဖက္ကိုခပ္ဟဟကေလးလုပ္ၿပီး ေျခတစ္ဖက္ခ်ိတ္ထိုင္လိုက္ေလရာ သူမ၏မီနီစကပ္ကေလး လပ္ဟာသြားၿပီး စကပ္ေအာက္မွေန၍ ဘာအခုအခံရယ္မွမရွိေသာ ေပါင္ခြဆုံအရပ္ရွိ ေစာက္ပတ္အုံ ေဖာင္းအိအိကေလးမွာ အေမႊးအျမင္ ခပ္ပါးပါးကေလးမ်ား ဝိုင္းရံလွ်က္ သူမတင္ပါးေအာက္ကေနၿပီး ေအာက္စလြတ္၍ ထြက္ေပၚလာတာကို ေကာင္းစြာ ေတြ႕ျမင္လိုက္ရေလသည္။ သူမ တမင္တကာပင္ စကပ္ေအာက္နားစကေလးကို လႊတ္ျပလိုက္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းကို ကိုမင္းလည္း သေဘာေပါက္လိုက္ပါသည္။ ပုဆိုးေအာက္မွ သူ႔လိင္ေခ်ာင္းႀကီးလည္း သူမေစာက္ပတ္ကို အေသအခ်ာ ျမင္လိုက္ရတာမို႔ ေျဖာင္းကနဲခုန္ထလာေတာ့မတတ္ ျဖစ္သြားခဲ့ရေလသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္ထိုင္ေနသည့္ေနရာႏွင့္ လဲ့ယမင္းေနရာကေလးမွာ ေဘးတိုက္ေလာက္က်ၿပီး ကိုမင္းႏွင့္က်ေတာ့ ခပ္ေစြေစြကေလးျဖစ္ေန၍ သူ႔ေနရာမွၾကည့္လွ်င္ အေသအခ်ာျမင္ေနရျခင္းျဖစ္သည္။ ကိုမင္းလည္း ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္နေဘးမွာ ထိုင္ေနရာကေန သူမခါးကို မသိမသာကေလးဖက္လိုက္ရာက ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္၏ ႏို႔အုံတစ္ဖက္ကို အသာပြတ္သပ္ေပးေနသည္။

ေနာက္ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္သူ႔လက္က သူမေပါင္တန္မ်ားဆီ ေလွ်ာဆင္းသြားကာ ေပါင္ႏွစ္ဖက္အၾကားကို မသိမသာဝင္ေရာက္၍ ဖိအုပ္ကိုင္လိုက္ေလသည္။ လဲ့ယမင္း ထိုင္ရာကအသာထၿပီး တီဗြီဇာတ္လမ္းတြဲၾကည့္ရတာ ပ်င္းလာ၍ အခ်စ္ကားပဲ ၾကည့္ေတာ့မည္ ဆိုၿပီး သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေန႔ခင္းကၾကည့္ခဲ့သည့္ကားေတြထဲက စိတ္ႀကိဳက္အေခြတစ္ေခြ ေ႐ြးၿပီး စက္ထဲထည့္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ခုနက သူမထိုင္ခဲ့ေသာ ဆက္တီခုံဆီမသြားေတာ့ဘဲ ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ထိုင္ေနရာဆီ ေလွ်ာက္လာခဲ့ၿပီး သူမနေဘးမွာ အသာပင္ ကပ္ထိုင္လိုက္ပါသည္။ ဂ်ပန္အခ်စ္ဇာတ္ကားျဖစ္ၿပီး ဟိုအခန္းဒီအခန္းေတြပါဝင္ကာ မင္းသမီးေလးကလည္း သူမ၏ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ေသာ ႐ုပ္ရည္ကေလးႏွင့္ ဘယ္လိုမွ မလိုက္ဖက္လွစြာပင္ အ႐ုပ္ဆိုးဆိုးလူၾကမ္းႀကီးေတြႏွင့္ တြဲဖက္၍ အိပ္ယာဝင္ခန္းေတြကို ပီပီျပင္ျပင္ႀကီး သ႐ုပ္ေဆာင္ထားေလသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္အေနႏွင့္ အတြင္းသိပင္ျဖစ္၍ လဲ့ယမင္းတစ္ေယာက္ ဘယ္လိုဘယ္ပုံအထာျပေနၿပီ ဆိုတာကို ေကာင္းစြာ ရိပ္စားမိၿပီးျဖစ္ရာ သူမဖက္ကို အသာလွည့္၍ၾကည့္လိုက္ရင္း ခါးကေလးကို မသိမသာဖ်စ္ညႇစ္၍ ေထြးဖက္ထားလိုက္မိပါသည္။ လဲ့ယမင္းလည္း သူမခါးကို ျပန္ဖက္ထားသည္။

တစ္ဖက္မွာလည္း ကိုမင္းက သူမကို ေပါင္ၾကားထဲလက္ထည့္၍ ကိုင္ေနၿပီမို႔ စိတ္ကနည္းနည္းေတာ့ ေထြလာရေပၿပီ။ ဇာတ္လမ္းက ဇာတ္ရွိန္တျဖည္းျဖည္းျမင့္တက္လာေလေလ ခ်ိဳခ်ိဳသြယ့္ေပါင္ၿခံတဝိုက္မွာ အရည္ေတြ တ႐ႊဲ႐ႊဲ ႐ႊန္းစိုလာရေလေလျဖစ္ကာ သိသိသာသာမူပ်က္လာပါသည္။ ကိုမင္းလက္တစ္ဖက္က သူ႔ဖက္မွာရွိေနသည့္ ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္၏ေပါင္တန္တစ္ဖက္ကို ထမီလွန္ကာပြတ္သပ္ေပးေနရင္းက တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ သူမ၏ေစာက္ပတ္ဆီေရာက္ရွိလာၿပီး သူမေစာက္ပတ္ကို ထမီေအာက္ကေနလက္လွ်ိဳ၍ ကိုင္ကာ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ကေလးထဲသို႔ လက္ေခ်ာင္းမ်ားထည့္သြင္း၍ ေမႊေႏွာက္ဆြေပးေနပါသည္။ သူမထမီက ေပါင္ရင္းထိေရာက္ေအာင္ လန္တက္သြားရာက ကိုမင္းလည္း သူမေျခေထာက္တစ္ဖက္ကို သူ႔ေပါင္ေပၚသို႔ ဆြဲတင္လိုက္ျပန္ရာ ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္မွာ ေျခတစ္ဖက္ ကားရယားႀကီးျဖစ္သြားရလွ်က္ ကိုယ္ကေလး ေလွ်ာဆင္းသြားရၿပီး လဲ့ယမင္းပုခုံးေပၚ သူမေခါင္းကေလးေမွးတင္ထားရသည့္အျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိသြားခဲ့ ေလသည္။

လဲ့ယမင္းလည္း ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္ႏႈတ္ခမ္းကေလးကို ငုံ႔ကာနမ္း၍ သူမကိုယ္ကေလးကို ဆက္တီေပၚမွာ ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္ႏွင့္ ေဘးခ်င္းယွဥ္ရက္သားျဖစ္ေအာင္ ကိုယ္တစ္ျခမ္းေစာင္း ဒူးတစ္ဖက္ေထာင္၍ လွဲအိပ္ခ်လိုက္ေလရာ သူမေျခတစ္ဖက္က ေျခရင္းဖက္တြင္ရွိေသာ ကိုမင္း၏ ေပါင္ေပၚကို ေရာက္ရွိ ထိမိသြားၿပီး သူမခါးမွ စကပ္ကေလးပါ ခါးအထက္ကိုလန္၍တက္သြားရသျဖင့္ ကိုမင္းကို သူမ၏ေစာက္ပတ္ကေလးအား အနီးကပ္ၿဖဲျပလိုက္သလို ျဖစ္သြားရပါသည္။ ကိုမင္းလက္ကလည္း ျမန္သည္။ သူမေျခေထာက္ကို ကိုင္ၿပီး ထိန္းထားေပးသလိုႏွင့္ သူမ၏ ေပါင္ခြၾကားထဲ ေရာက္လာၿပီး ေစာက္ပတ္ေဖာင္းအိအိကေလးကို လက္ႏွင့္အသာ ပြတ္သပ္ေပးေနေလသည္။ လဲ့ယမင္းက ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္ လႈပ္ရွား၍မရေအာင္ သူမကိုယ္အေပၚပိုင္းကို တင္းတင္းဖက္ထားလိုက္ရင္း ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ဖိကပ္ထိေတြ႕လွ်က္ အျပတ္ပင္နမ္းစုပ္ေပးေနသည္။ တစ္ေယာက္ႏို႔ကို တစ္ေယာက္ နယ္ေပးသည္။ ကိုမင္းကလည္း ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္၏ခါးေအာက္ပိုင္းကို ထမီတစ္ကြင္းလုံးပင့္လွန္တင္၍ ေစာက္ပတ္ကို လက္ေခ်ာင္းမ်ားႏွင့္ ထိုးဆြေဆာင့္ေပးရင္း လဲ့ယမင္းစကပ္ကိုလည္း လွန္တင္လိုက္ရာက သူမ၏ ေစာက္ပတ္ကေလးကို ကုန္းနမ္းပစ္လိုက္ေလသည္။

“အ … အေမ့ … မမ ရယ္ …အိ အီး … ဟင့္ ဟင့္ ” “ယ … ယမင္း … ဘာ … ဘာလဲ ဟင္ ” “မမ လူႀကီး ယမင္း စ စပတ္ ကို … ယက္ … ယက္ေနၿပီ မမ ရဲ႕… ဟင့္ ဟင့္ ” “ဟင္း …နင္ နင္ ပဲ … ေပးယက္ေနတာ မဟုတ္ဘူးလား ေစာက္ ေကာင္မေလး … ဟြန္းး ” “သြား ဘာမွန္းလဲ မသိ ဘူး… မမ ကလဲ … အား အ အ … ယား …တယ္ ဟင့္ … အို … အင့္ … အင္း ဟင့္ ” “မမလည္း အရည္ေတြ ေတာ္ေတာ္ထြက္ေနၿပီ ယမင္း … ငါတို႔ အခန္းထဲသြားၾကစို႔ ” “…… …… ” လဲ့ယမင္း စကားျပန္မေျပာႏိုင္ေသး။ ကိုမင္း အသည္းအသန္မႈတ္ေပးေနတာမို႔ လူက လႈပ္ရွားလို႔ မရသလိုေတာင္ ျဖစ္ေနၿပီ။ “ေမာင္ … ” “ဘာလဲ ဟင္ သြယ္ ” “လူျမင္လို႔ မေကာင္းဘူး ေမာင္ရယ္ … အခန္းထဲသြားရေအာင္ သူ႔ကိုပါ ေမာင္ပဲ …အခန္းထဲကို ေခၚလာခဲ့ေတာ့ ” ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္ လူးလဲ ကုန္း႐ုန္းထလိုက္ၿပီး ထမီစေလးကို လက္တစ္ဖက္ႏွင့္စြန္ေတာင္ဆြဲ၍ ထမီမႏိုင္ပုဝါမႏိုင္ဆိုသလို အိပ္ခန္းထဲ အေျပးတစ္ပိုင္းဝင္သြားလိုက္သည္။ ကိုမင္းလည္း လဲ့ယမင္းတစ္ကိုယ္လုံးကို လွဲအိပ္ရက္သားပင္ ေပြ႕ခ်ီယူလိုက္ရာက ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္အေနာက္ကေနၿပီး သူမအိပ္ခန္းထဲကို ထပ္ခ်ပ္မကြာပင္ လိုက္ဝင္ လာခဲ့ေပေတာ့သည္။

အိပ္ခန္းထဲမွာ ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္ကို ထမီမပါ ဗလာကိုယ္ထည္း လဲေလွ်ာင္းအိပ္စက္ေနလွ်က္ရွိတာကို ေတြ႕ရေလသည္။ လဲ့ယမင္းကို သူမနေဘးမွာအသာခ်လိုက္ၿပီး ကိုမင္း ပုဆိုးကို ခြၽတ္ပစ္လိုက္ပါသည္။ သူ႔လီးႀကီးကား မေခ်ာႏွစ္ေယာက္ေစာက္ပတ္နံ႔ကို ရရွိေလသျဖင့္ မမႈတ္ဘဲႏွင့္ေတာင္ အစြမ္းကုန္ေတာင္မတ္ ထႂကြေနလွ်က္ရွိေလၿပီ။ ကိုမင္းက ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္ကို စိတ္မကြက္ေစလို၍ သူမကိုဦးစားေပးၿပီးကိုင္သည္။ ခ်ိဳခ်ိဳသြယ္၏ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲၿဖဲၿပီး သူမေပါင္ခြၾကားရွိေစာက္ပတ္ကို သူ႔မ်က္ႏွာအပ္ကာ ကုန္း၍နမ္းစုပ္ေပးလိုက္ရင္း လွ်ာႏွင့္ လိုက္လံယက္ဆြေပးသည္။ အကြဲေၾကာင္းကေလးကို လွ်ာႏွင့္ယက္ကာယက္ကာ သပ္တင္ေပးလိုက္ၿပီး ေစာက္ေခါင္းတစ္ခုလုံးကို လွ်ာထိုး၍ လွည့္ပတ္ေမႊေႏွာက္ေပးလိုက္ကာ ေစာက္စိကေလးကိုပါ ပါးစပ္ႏွင့္ငုံ၍ တႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္ဆြဲ ကိုက္ကစားေပးသည္။

ခ်ိဳခ်ိဳသြယ့္ေစာက္ပတ္က ေစာက္ရည္ေတြ ဒလေဟာႀကီး စီးဆင္းက်လာခဲ့ရေခ်ၿပီ။ တစ္ဖက္ကလည္း သူ၏လီးႀကီးမွာ လဲ့ယမင္း၏မ်က္ႏွာႏွင့္တည့္တည့္ သူမႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာ၏အေရွ႕မွာ တရစ္ဝဲဝဲရွိေနသည္ျဖစ္ရာ လဲ့ယမင္းလည္း စိတ္ထဲက မ႐ိုးမ႐ြျဖစ္လာရၿပီး ကိုမင္းအေျပာကိုေတာင္ မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ သူ၏ လဒစ္ၿပဲႀကီးကို လက္ႏွင့္ဆုပ္ဆြဲယူလိုက္ရင္း လီးႀကီးအားသူမ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားျဖင့္ ႁပြတ္ကနဲေနေအာင္ စုပ္၍ နမ္းပစ္လိုက္မိပါေလေတာ့၏။ လဲ့ယမင္းပါးစပ္ထဲမွာ ကိုမင္းလီးက မဆန႔္မၿပဲႀကီးေတာင္ျဖစ္ေနေပသည္။ သူမက လွ်ာကေလးကို တစ္လစ္ထုတ္ၿပီး ကိုမင္းလီးဒစ္ေခါင္းႀကီးကိုေဝ့ဝိုက္လွည့္ပတ္၍ ယက္ဆြေပးေနပါသည္။ လဒစ္ႀကီးကား နီရဲေတာင္မတ္ေနၿပီျဖစ္၍ သူမနမ္းစုပ္မႈေအာက္မွာ ဒစ္ႀကီးျပဴးထြက္လာကာ ပို၍ပင္ ႀကီးထြားလာသလိုေတာင္ ထင္မွတ္ရေလသည္။

သူမရဲ႕ ပုေလြ စေကးေအာက္မွာ ကိုမင္း အလူးအလဲ ခံစားရင္း မထိန္းႏိုင္ေတာ့တဲ့အဆုံး ယမင္းရဲ႕ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဆြဲေျမႇာက္ကာ ေပါင္ကားလိုက္ၿပီး ခ်ိဴသြယ္ေလာက္မက်ယ္ေသာ ယမင္းေစာက္ဖုတ္ ေဖာင္းေဖာင္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးကို သူ႔လီးတန္ႀကီးေတ့ကာ ျဖည္းျဖည္းျခင္း ဖိသြင္းလိုက္ ျပန္ထုတ္လိုက္လုပ္ေပးလိုက္ရာ လဲ့ယမင္းခဗ်ာ ျပည့္ၾကပ္ၿပီး သူခံဘူးသမွ်လီးမ်ားႏွင့္ တျခားစီပင္ျဖစ္ေန၍ နာရေကာင္းမွန္း မသိေလာက္ေအာင္ ကာမအရသာက စိုးမိုးထားသည္။ကိုမင္းလည္းယမင္း စဖုတ္အက်ဥ္းေလးရဲ႕ ညဳစ္ထားသလိုျဖစ္မူေၾကာင့္ အရမ္းေကာင္းကာ ဆက္တိုက္ ခပ္သြက္သြက္ေလးေစာင့္ေပးလိုက္ရာ…အိုး..အ..အားး..အာ…ယမင္းခင္ဗ်ာ ကာမအရသာအထြတ္အထိပ္ကို ခံစားလူးလိန႔္ရင္း ဘယ္ႏွခ်ီမွန္း မသိကို အခါခါၿပီးဆုံးသြားသည္…ကိုမင္းလည္း ေနာက္ဆုံး လဲ့ယမင္း ခါးကိုဆြဲမကာ ကုန္းခိုင္းလိုက္ၿပီး ဒရက္စက္ အခ်က္ ၂၀ ေလာက္ပစ္ေစာင့္လိုက္ၿပီး သူ႔၏လရည္ ပူပူေႏြးေႏြး မ်ားကို ယမင္းေက်ာေပၚ ပန္းထုတ္လိုက္ၿပီး ယမင္းကိုယ္ေပၚသို႔ ေမွာက္က်ကာ ေဘးနားက ေမွးေနေသာ ခ်ိဴသြယ္ကိုလွန္းဖက္ကာ သုံးေယာက္သား အနားယူအိပ္စက္လိုက္ၾကေလေတာ့သည္။လဲ့ယမင္းကေတာ့ ကိုမင္းကိုအဆြဲႀကီး ဆြဲသြားပါၿပီ ကိုမင္းမွာလည္းထို႔နည္းတူပါဘဲ..ေနာက္ရက္မ်ားမွာလည္း ကိုမင္းႏွင့္ယမင္းတို႔ ထပ္ခ်ိန္းကာ ကာမအရသာကိုခ်ိဴၿမိန္စြာ ခံစားၾကပါေသးသည္။ ၿပီးပါၿပီ..

Nguồn: https://www.mrnewsonline.com/archives/3489