ဆရာမလေးများ

ကားမွတ္တိုင္ရွိရာသို႔ လူက်ပ္ေနေသာ ဘက္စ္ကားတစ္စီး ထိုစိုက္လာသည္။ ကားရပ္သည္ႏွင့္ ဆရာမေလး ျမေလး႐ုံတစ္ေယာက္ ကားေပၚမွ အျမန္ဆင္းလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္အိပ္ရွိရာသို႔ လမ္းေလွ်ာက္ျပန္ခဲ့သည္။ ရပ္ကြက္လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေရွ႕က ျဖတ္ေလွ်ာက္ေတာ့ လွပေသာ ခႏၶာကိုယ္ေလးကို ေယာက္်ားသားေတြရဲ႕ မ်က္စိအစာေကြၽးျခင္းခံရသည္။ ဒါတင္မက ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ ခ်ာတိတ္တေယာက္က ေတာက္တဲ့လို ကပ္ပါလာျပန္သည္။ အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ သူမ၏သူငယ္ခ်င္း ျမဴႏွင္းေဝက ထြက္ေစာင့္ေနသည္။ ကပ္ပါလာေသာ ခ်ာတိတ္လဲ ျမဴႏွင္းေဝကိုေတြ႕မွ ျပန္လွည့္သြားသည္။ သူမတို႔အိမ္က ရပ္ကြက္အစြန္က်၍ သီးသန႔္ဆန္သည္။ၿခံက်ယ္ႀကီးထဲမွာ ခိုင္ခံ့ေသာ ႏွစ္ထပ္အိမ္ႀကီးေဆာက္ထားသည္။ ဒါတင္မက ၿခံထဲတြင္လဲ သစ္ပင္ေတြအမ်ားႀကီး ေပါက္ေနျပန္ေသးသည္။ကိုယ္ရံေတာ္ေတြ ဘာေတြနဲ႔ပါလား မိ႐ုံ ကေဂ်ာင္ေတြပါဟာ အာ႐ုံလိုက္ေနာက္ေနတာကဲပါ ေရးခ်ိဳးထမင္းစားၿပီး နားရေအာင္။အင္းသူမ ျမဴႏွင္းကိုေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။

နားခ်င္ၿပီေလ။ ည ၁၂နာရီျမေလး႐ုံတို႔အိမ္ထဲ လက္နက္ကိုင္ မ်ပ္ႏွာဖုံးစြပ္ထားေသာ လူစိမ္းငါးေရာက္ခန႔္ ေဖာက္ထြင္းဝင္ေရာက္လာသည္။ ထို႔ေနာက္ သူမတို႔၏ အိပ္ခန္းအတြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္ကာ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ သူ မတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ႏႈိး၍ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ ထိုင္ခိုင္းသည္။ရွင္တို႔ ဘယ္သူေတြလဲ ကြၽန္မတို႔ကို ခ်မ္းသာေပးပါရွင္ ပစၥည္းေတြ ႀကိဳက္သေလာက္ ယူ ယူ တိတ္စမ္းေသာက္စကားမမ်ားနဲ႔ ငါေျပာတာနားေထာင္ခုနင့္သူငယ္ခ်င္းကို ငါတို႔ေခၚသြားမယ္နင့္သူငယ္ခ်င္း မေသေစခ်င္ရင္ ငါတို႔ေခၚတဲ့ အခါငါတို႔ခိုင္းတာလုပ္ေပးရဲတိုင္လို႔ကေတာ့ နင့္သူငယ္ခ်င္း အေသပဲမလုပ္ၾကပါနဲ႔ရွင္ျမတ္ေလး႐ုံေတာင္ပန္လိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ လူတစ္ေယာက္က အေနာက္မွေန၍ ခႏၶာကိုယ္ကိုခ်ဳပ္ကာ သူမႏွားေခါင္းႏွင့္ ပါးစပ္ကို ေမ့ေဆးပဝါျဖင့္အုပ္လိုက္ရာ သူမေမ့ေမ်ာသြားသည္။ ထို႔ေနာက္ လူစိမ္းမ်ားမွ ျမဴႏွင္းေဝကို လက္ျပန္ႀကိဳးတုပ္ေလေတာ့သည္။ ဒါတင္မက ႀကိဳးတုပ္ေနစဥ္ သူမခႏၶာကိုယ္ကိုလဲ ဟိုကိုင္ဒီကိုႏွင့္ လက္သရမ္းၾကေသးသည္။ႀကိဳးတုပ္ၿပီး ပါးစပ္ကိုလဲ တိပ္နဲ႔ကပ္ကာ သူမကို ေခၚေဆာင္သြားေတာ့သည္။မေလး႐ုံတစ္ေယာက္ မနက္၈နာရီခန႔္မွာ ျပန္သတိရလာသည္။

သတိရရျခင္း တစ္အိမ္လုံး အေျပး အလႊား ရွာၾကည့္ေသးသည္။ဧည့္ခန္းနံရံမွာကပ္ထားသည့္ ေကာင္မေလးမင္းသူငယ္ခ်င္းကို ငါတို႔ေခၚသြားတယ္ဘာမွစိတ္မပူပါနဲ႔ ေကာင္းေကာင္းေစာင့္ေရွာက္ထမွာပါ ရဲတိုင္တာေတြ ဘာေတြလုပ္ရင္ေတာ့ မင္းသူငယ္ခ်င္းကို ေခါင္းတစ္ျခား ကိုယ္တစ္ျခား ျပန္ပို႔လိုက္မယ္။ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ပုံမွန္အတိုင္းဟန္မျပတ္ေနပါ။ သူမစိတ္အားငယ္စြာ ငိုေႂကြးမိသည္။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔၏အမိန႔္အတိုင္း ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ဟန္မျပတ္ေနထိုင္ရင္း ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ ျမဴႏွင္းေဝ ေပ်ာက္သြားတာ သုံးပါတ္ခန႔္ၾကာေနၿပီ။ ခုထိဘာမွမထူးျခားေသး။သူမကိုလည္း ဘာမွအဆက္အသြယ္မလုပ္ေသးသျဖင့္ဒီရက္ပိုင္း အရမ္းစိတ္ေလးေနသည္။ေက်ာင္းမွာလဲ စာသာသင္ေနရသည္။စိတ္ကမပါ။ဆရာမျမေလး႐ုံ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမႀကီး ေခၚေနတယ္ ၾသ ဟုတ္ကဲ့ က်မသြားလိုက္မယ္ဟု ျပန္ေျပာရင္း ျခင္းကေလးဆြဲကာ ႐ုံးခန္းရွိရာသို႔ထြက္လာခဲ့သည္။

ဆရာမႀကီး ေခၚတယ္ဆိုလို႔ပါျမေလး႐ုံရဲ႕ အသံေၾကာင့္ စာရင္းၾကည့္ေနရာမွ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမ ေဒၚနီလာေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။ ၾသဆရာမ ဟုတ္တယ္ ဒီစာရင္းေလး နည္းနည္းဝိုင္းလုပ္ေပးဖို႔ပါ သန္ဘက္ခါ ပညာေရးမႉး႐ုံးကိုပို႔ရမွာဆိုေတာ့ေလ ဟုတ္ကဲ့ ရပါတယ္ သူမလဲ ေဒၚနီလာႏွင့္အတူ စာရင္းဝိုင္းလုပ္ေနလိုက္တယ္ ၅နာရီခြဲေလာက္မွစာရင္းက ၿပီးသည္။ ေက်ာင္းထဲမွာလဲ ဘယ္သူမွမရွိေတာ့။ ထိုစဥ္ဆရာမႀကီးဖုန္းမွ ဖုန္းဝင္လာသည္။ ဆရာမႀကီးက ေကာက္ကိုင္လိုက္ၿပီး ျမေလး႐ုံထံကမ္းေပးကာ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္က မင္းနဲ႔စကားေျပာ ခ်င္လို႔တဲ့ သူမဇေဝဇဝါႏွင့္ ယူနားေထာာင္လိုက္သည္။ ႐ႊမ္း……႐ႊမ္း အမေလး တစ္ဖက္မွာ ႐ိုက္သံေတြႏွင့္ ျမဴႏွင္းေဝ၏ ေအာ္သံ…………… မင္းသူငယ္ခ်င္းနဲ႔ အသက္ရွင္လွ်က္ျပန္ေတြ႕ခ်င္ရင္ ငါတို႔ခိုင္းတာကို လိလိမၼာမၼာနဲ႔ လုပ္ မင္းလိမၼာတယ္လို႔ အသိအမွတ္ျပဳတဲ့ေန႔ မင္းသူငယ္ခ်င္းနဲ႔မင္းကိုေတြ႕ခြင့္ေပးမယ္ မဟုတ္တာ တစ္ခုခုႀကံလို႔ကေတာ့ မင္းသူငယ္ခ်င္းအေသပဲ ညကေျပာလိုက္ေသာ ေဒၚနီလာ၏ စကားမ်ားကျမေလး႐ုံ၏ နားမွာၾကားေယာင္ေနမိသည္ဒီေန႔ ျမေလး႐ုံ ေက်ာင္းကို အေစာဆုံးေရာက္လာသည္။

ခါတိုင္းလို ယုံၾကည္မႈအျပည့္ႏွင့္ေတာ့မဟုတ္ ။ မလုံမလဲ စိတ္ႏွင္ ဟိုၾကည့္သည္ၾကည့္ျဖစ္ေနသည္။ေက်ာင္းထဲေရာက္သည္ႏွင့္ နားေနခန္းမွာ အိပ္နဲ႔ျခင္းကိုထားကာ ေက်ာင္းေစာင့္အိမ္သို႔ တန္းသြားရသည္။ ေက်ာင္းေစာင့္အိမ္က အရင္ေက်ာင္း႐ုံးခန္းေဟာင္း အေတာ္ပင္ ခိုင္ခိုင္ခန႔္ခန႔ရွိေသးသည္။ အထဲေရာက္သည္ႏွင့္ တံခါးကို အလုံပိတ္လိုက္သည္။ အိမ္ထဲတြင္ ေဒၚနီလာႏွင့္ သူ႔ေမြးစားသမီး ၁၀တန္းေက်ာင္းသူ ကလ်ာတို႔ရွိေနၾကသည္။ ကဲဆရာမ! ရွင္ဘယ္ေလာက္စကားနားေထာင္လဲ ၾကည့္ရေအာင္။ ေဒၚနီလာ စကားေၾကာင့္ ၂၅ႏွစ္အ႐ြယ္ ဆရာမေလး မ်က္ႏွာရဲသြားသည္။ ထို႔ေနာက္ အထက္ဆင္စကိုကိုင္ကာ ထဘီကိုခြၽတ္ခ်လိုက္ရသည္ ။ သြယ္ဆင္းေသာ ေပါင္တံမ်ားႏွင့္ ေဖြးစင္မို႔ေမာက္ေသာလိင္အဂၤါေလး အတိုင္းသားေပၚလာသည္။ ေဒၚနီလာ ဆရာမက စကားနားေထာင္သားပဲဟုဆိုကာ သူမ၏ ပိပိေလးကို လက္ႏွင့္တစ္ဖက္ဖက္႐ိုက္သည္။ အ အ အ သူမ စပ္ျဖင္းျဖင္း အရသာေၾကာင့္ မ႐ိုးမ႐ြျဖစ္လာသည္။

ထို႔ေနာက္သူမ၏ ပိပိေလးေပၚမွာ တုန္ခါစက္အေသးေလးကို တိပ္ႏွင့္ကပ္လိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ကလ်ာက အေဝးထိန္းခုလုပ္ကိုႏွပ္လိုရာ အား တုန္ခါမႈေၾကာင့္ တစ္ခါမွမခံစားဖူးေသာ ခံစားမႈမ်ိဳးကို ခံစားရကာ ျမေလး႐ုံဒူးေထာက္က်သြားသည္။ ကဲ ရၿပီထမိန္ျပန္ဝတ္ၿပီးရင္သြားေတာ့။ ေဒၚနီလာ၏ အမိန႔္ရသည္ႏွင့္ ျမေလး႐ုံထမိန္ကိုဝတ္ကာ စာသင္ေဆာင္သို႔ျပန္ရန္ျပင္သည္။ ဟဲ့ေကာင္မ ျပန္လာစမ္း ေဒၚနီလာ၏ အသံေၾကာင့္ သူမျပန္လွည့္လိုက္သည္။ ျဖန္း အမေလး ေဒၚနီလာ၏ လက္ျပန္႐ိုက္ခ်က္ေၾကင့္ သူမ လဲက်သြားသည္။ ေဒၚနီလာက သူမမ်က္ႏွာနားေျခေထာက္ထိုးေပးသည္။ ျမေလး႐ုံကေျခဖဝါးကို ငုံနမ္းလိုက္သည္။ သူမက ေက်နပ္သြားဟန္ျဖင့္ ျမေလး႐ုံ၏ေခါင္းေပၚကို ေျခဖဝါးျဖင့္ပြတ္သပ္ေနသည္။ ျပန္ခါနီး တိုင္း ငါ့ေျခဖမိုးကို နမ္းဖို႔ေျပာမထားဘူးလား ေျပာ ေျပာထားပါတယ္မမေလး ေျပာထားရက္နဲ႔ မလုပ္တာ နင့္မွာ အျပစ္ရွိလား မရွိဘူးလား ရွိပါတယ္ရွင့္ ေအး အဲ့တာဆို နင့္ကို အျပစ္ေပးရမယ္ ထ မတ္တပ္ရပ္လက္ပိုက္ ေဒၚနီလာ၏ အမိန႔္အတိုင္း သူမ မတ္တပ္ရပ္လက္ပိုက္လိုသည္။ ကလ်ာက ႀကိမ္လုံးတစ္လုံးကို ယူကာ သူမ၏ လုံးက်စ္ေသာတင္ပါးေလးကို႐ိုက္ေတာ့သည္။

႐ႊမ္း အား နာက်င္လြန္းေသာေၾကာင့္ ဆရာမေလးကမ်ာ ပိုက္ထားေသာ လက္ကိုျဖဳတ္ကာ တင္ပါးကိုပြတ္သပ္ေနမိသည္။ လက္ျပန္ပိုက္ထားစမ္း ဟုဆိုကာ ရင္သားမို႔မို႔ေလးကို ႐ႊမ္းကနဲ႐ိုက္ျပန္သည္။ ႀကိမ္းလုံးႏွင့္ ၁၀ ခ်က္ခန႔္႐ိုက္ၿပီးမွ သူမကိုျပန္လႊတ္လိုက္သည္။ ေကာင္းေကာင္း ျပန္ရသည္ေတာ့မဟုတ္ ကလ်ာက ေနာက္မွလိုက္လာကာ တုန္ခါဆက္ကေလး ဖြင့္လိုက္ပိတ္လိုက္ျဖင့္ ဒုကၡေပးေနေလေတာ့သည္။ စာသင္ခန္းထဲ ေက်ာက္သင္ပုန္းေရွ႕ ျမေလး႐ုံတစ္ေယာက္ေခြၽးျပန္ေနသည္။ လက္ကေျမျဖဴလြတ္မက်ေအာင္ မနည္းသတိထားေနရသည္။ ဒူးေခါင္းေတြ ၫႊတ္က်ခ်င္ၿပီ။ အံကိုတင္းတင္းက်ိတ္ထားမိသည္။ ေပါင္ၾကားကေဝဒနာက အေတာ္ဒုကၡေပးေနသည္။ ကလ်ာ့ကိုသာ ေတာင္းပန္သလို လွည့္ၾကည့္မိသည္။ မယ္မင္းႀကီးမကေတာ့သူမဟုတ္သလိုပင္။ ေက်ာင္းခ်ိန္ၿပီးေတာ့ ေဒၚကလ်ာကေခၚသျဖင့္ သြားရေသးသည္။ေဒၚကလ်ာက အိမ္ကိုသူမကားျဖင့္လိုက္ပို႔သည္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ေဒၚကလ်ာက ျပန္သြားၿပီး ကလ်ာက ေနခဲ့သည္။ သူမႏွင့္အတူ အိတ္တစ္လုံးပါ ယူထားေသးသည္။

သူမကို ဘယ္လိုညႇင္းပန္းဦးမည္မသိ။ ကဲ ဆရာမ ၀တ္စုံ သြားခြၽတ္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းကို ငါးမိနစ္အတြင္းအေရာက္လာခဲ့ ဟုတ္ကဲ့ သူမဘဝက ကိုယ္စာသင္ေပးရသည့္တပည့္ကို ျပန္ေၾကာက္ေနရသည့္ဘဝ။မတတ္ႏိုင္ သူမ ကလန္ကဆန္လုပ္မိလွ်င္ ျမဴႏွငိးေဝ ပိုဒုကၡေရာက္မည္။ထို႔ေၾကာင့္ ကလ်ာေျပာသမွ်ကို နာခံေနရသည္။ သူအခန္းထဲဝင္ကာ အဝတ္ေတြကို ခပ္သြက္သြက္ခြၽတ္ကာ ထဘီကို ရင္လွ်ားလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေရခ်ိဳးခန္းရွိရာသို႔ေလးပင္စြာ ထြက္လာခဲ့သည္။ ေရခ်ိဳးခန္း ေရွ႕မွာကလ်ာက အသင့္ရပ္ေစာင့္ေနသည္။ ျမေလး႐ုံ ကလ်ာ့ေရွ႕မွာဒူးေထာက္လိုက္သည္။ ကလ်ာက အသင့္ကိုင္ထားေသာ စတီးလက္ထိပ္ကေလးႏွင့္ သူမ၏ လက္ႏွက္ဖက္ကိုလက္ျပန္ခပ္လိုက္သည္။ ဘာလုပ္ဦးမည္မသိ။ ေၾကာက္စိတ္ေၾကာင့္ ရင္တဒိတ္ဒိတ္ ခုန္လာသည္။ထို႔ေနာက္ ျမေလး႐ုံ ကဲထ အမိန႔္ဆန္ဆန္ အသံေၾကာင့္သူမထလိုက္သည္။ ကလ်ာက သူ႔ေရွ႕မွာ အ႐ုပ္ကေလးလိုၿငိမ္ေနေသာ ဆရာမျဖစ္သူကို ၾကည့္သည္။ ထမိန္ရင္ရွားထားသျဖင့္ ေပၚေနေသာ ပုခုံးသားဝင္းဝင္းေလးမ်ား ႏွင့္ ဆံထုံးမေျဖထားေသာ မ်က္ႏွာေလးက စြဲမတ္စဖြယ္ပင္ ။ လက္ျပန္လက္ထိပ္ခတ္ထားသျဖင့္ ေသးက်စ္ေသာ ခႏၶာကိုယ္ေလးက ေပၚလြင္ေနသည္။

ျမေလး႐ုံကို ေရခ်ိဳးခန္းထဲဆြဲသြင္းကာ တံခါးကို ေလာ့ခ်လိုက္သည္ ထို႔ေနာက္ ရင္လ်ားထားေသာ ထမိန္စကို ျဖဳတ္လိုသည္။ ဆရာမ၏ ဝလွစ္စလစ္ ခႏၶာကိုယ္ေလးက မက္ေမာစဖြယ္။ ထို႔ေနာက္ ျမေလး႐ုံ၏ လည္တိုင္ေၾကာ့ေၾကာ့ကို သံႀကိဳးတပ္ လည္ပတ္ကေလးပတ္ေပးလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ျမေလး႐ုံကို ထူးေထာက္ထိုင္းေစကာ ေရးေလာင္းခ်ိဳးေပးသည္။ သူမကိုယ္တိုင္လဲ အဝတ္ေတြခြၽတ္ကာ ေရးခ်ိဳးသည္။ထို႔ေနာက္ ဆပ္ျပာတုံးကို ယူကာ ျမေလး႐ုံတစ္ကိုယ္လုံးကို တိုက္ေပးသည္။ ဆပ္ျပာႏွင့္ေျပာင္ေခ်ာေနေသာ ရင္အုံေလးကို ဆုပ္နယ္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ျမေလး႐ုံ၏ ေ႐ႊက်ဳပ္ကေလးကို ပြတ္သပ္ ႏႈိက္ကစားေလသည္။ အ အ အ ထခါမွာ မခံစားဖူးေသာ အရသာေၾကာင့္ အပ်ိဳစင္စရာမေလးခမ်ာ ပါးစပ္မွ အသံထုတ္ကာ ညည္းရရွာသည္။ ဆီးက်င္သလို ျဖစ္လာကာ ေသးေတြလဲထြက္ကုန္သည္ ရွက္လဲ မရွက္ဘူးၾကည့္စမ္း ဆရာမလုပ္ၿပီးေရခ်ိဳးခန္းထဲေသေပါက္ခ်တာ ေျပာၿပီး ေသးဆိုေနေသာ လက္ကို ျမေလး႐ုံပါးစပ္ထဲထိုးထည့္ေလသည္။ ဒါတင္မက က်န္လက္တစ္ဖက္ျဖင့္တင္ပါးကို တျဖန္းျဖန္း ႐ိုက္ေလေတာ့သည္။

ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာေတာ့ ျမေလး႐ုံ၏ ေအာ္ညည္း သံေလးျပန႔္လြင့္ေနၿပီ။ စိတ္တိုင္းက်႐ိုက္ႏွက္ၿပီးမွ ကလ်ာကသူမကို ေရဆက္ခ်ိဳးေပးသည္။ ၿပီးေတာ့ လည္ပါတ္ႀကိဳးကေလးမွဆြဲကာ သူမတို႔အိပ္ခန္းရွိရာကို ဆြဲေခၚသြားသည္။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ သူမဘီဒိုထဲမွ အက်ီအဝတ္အစားမ်ားကို စိတ္တိုင္းက်ေ႐ြးကာ အဝါေရာင္ ရင္ေစ့အက်ီလၤက္ပ်က္တစ္ထည္ႏွင့္ ထဘီ အဝါပြင့္တစ္ထည္ကို ဘာမွမခံပဲဝတ္ဆင္ေစသည္။ တင္းက်ပ္ေနေသာ ရင္ေစ့အက်ီကၤေလးေအာက္မွ ႏို႔သီးေခါင္းကေလးမ်ားက ထင္းကနဲေပၚေနသည္။ ထို႔ေနာက္ျမေလး႐ုံ၏ ဆံပင္ကို တစ္ပါတ္လွ်ိဳထုံးေပးကာ ေျခက်င္းဝတ္ ေလးမ်ားကို ေျခက်င္းခတ္လိုက္သည္။ သေရလည္ပါတ္ကေလးမွ ႀကိဳးကိုျဖဳတ္ကာ ပါတ္ေပးျပန္သည္။ ကဲသြား……ၿပီးရင္ ကြၽန္မစာက်က္ရင္းေသာက္ဖို႔စားဖို႔ ေကာ္ဖီနဲ႔ လက္ဖက္သြားယူလာခဲ့ ဟုဆိုကာ သူ၏တင္ပါးကိုျဖန္းကနဲ ႐ိုက္ရင္းခိုင္းေလသည္။ ျမေလး႐ုံခမ်ာ သူ႔တပည့္မေလး၏ အမိန႔္ကို မလြန္ဆန္ရဲဘဲ ေျခက်င္းသံတစ္ခြၽင္ခြၽင္ျဖင့္ မီးဖိုခန္းထဲသြားကာ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္လက္ဖက္သုတ္ရရွာသည္။

ေကာ္ဖီနဲ႔ လက္ဖက္ ရပါၿပီရွင့္ ေတာ္တယ္ ကြၽန္မစာလုပ္မလို႔ အဲ့မွာဒူးေထာက္ေနစမ္း အမိန႔္အတိုင္း ကလ်ာၫြန္ျပသည့္ေနရာမွာ ျမေလး႐ုံဒူးေထာက္ေနလိုက္သည္။ လက္ပါေျမႇာက္ထား…….. ထပ္ေပၚလာေသာ အမိန႔္ေၾကာင့္ လက္ပါေျမႇာက္လိုက္ရသည္။ လက္ေျမႇာက္လိုက္ရေသာေၾကာင့္ ခါးတိုအက်ႌကေလးနဲ႔ ထဘီၾကား ခါးသားဝင္းဝင္ကေလးက မက္ေမာဖြယ္ရာ ေပၚလြင္လာသည္။ကလ်ာက သူမကို ၁နာရီခန႔္ဒူးေထာက္ခိုင္းထာသည္။ သူမဒူးေခါင္းေတြအဆမတန္နာက်င္လာသလို လက္ႏွစ္ဖက္ကလဲ ေညာင္းေတာင့္ေနၿပီ သည္ေတာ့မွကလ်ာက သူမကို လက္ယက္ကာေခၚေလသည္။ ကလ်ာ၏ စာၾကည့္စားပြဲေဘးမွာ ျမေလး႐ုံတစ္ေယာက္ ဒူးေထာက္ကာထိုင္ေနသည္။ ကြၽန္မစာက်က္ရတာပင္ပန္းေနၿပီဆရာမ ကြၽန္မကို အပန္းေျပေအာင္လုပ္ေပးပါလား ျမေလး႐ုံ မ်က္လုံးကေလးျပဴးကာ သူမကိုသာၾကည့္ေနမိသည္။

ကလ်ာကဝတ္ထားေသာ ဂါဝန္ကေလးကိုမတင္ကာ ပင္တီေလးကိုခြၽတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ျမလုံး႐ုံကို လက္ႏွက္ဖက္ ေနာက္ပစ္ေစကာ ႀကိဳးႏွင္ခ်ည္ေလသည္။ ႀကိဳးက လက္ေကာက္ဝတ္တင္မဟုတ္ လက္ေမာင္း ႏွင့္ ရင္သားတို႔ကိုပါ အေပၚေအာက္တြဲခ်ည္ထားသျဖင့္ ေကာက္ညႇင္းထုတ္ကေလးလို တင္းရင္းေနသည္။ ထို႔ေနာက္ ခြၽတ္ထားေသာ အတြင္းခံကို ျမေလး႐ုံ၏ ပါးစပ္ထဲထိုးထည့္လိုက္သည္။ ႐ုတ္တရက္မို႔ ျမေလး႐ုံလန႔္ကာ ႐ုန္းကန္မိသည္။ ျဖန္း ဝူး ညည္းက က်ဳပ္ကို အာခံတယ္ေပါ့ေလ သူမအလန္တၾကားေခါင္းခါျပမိသည္။ ျဖန္း ျဖန္း ေနာက္ထပ္ပါးႏွစ္ခ်က္ထပ္အ႐ိုက္ခံရသည္။ ညည္းကိုအျပစ္းေပးရမယ္ ဟုဆိုကာ ကလ်ာက သူမကိုဆံပင္မွဆြဲကာထူေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ကုတင္ေပၚတင္ကာ ထမိန္ကိုစြဲခြၽတ္လိုက္သည္။ အက်ီကို လဲကက္ေက်းျဖင့္ကိုက္ၿဖဲလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ ေျခက်င္းကိုျဖဳတ္လိုက္သည္။ ေျခေထာက္ကို ကားေစကာ ခုတင္တိုင္မ်ားႏွင့္ တြဲခ်ည္လိုက္သည္။ျမေလး႐ုံတစ္ေယာက္ ကုတင္ေပၚမွာ လက္ျပန္ႀကိဳးတုပ္လွ်က္ ေျခေထာက္ကားလွ်က္သားအေနအထား။ ကလ်ာက ဖုေယာင္းတိုင္ကို မီးညႇိကာ သူမရွိရာသို႔ေလွ်ာက္လာသည္။

ထို႔ေနာက္ သူမ၏ ရင္အုံႏုႏုေလးမ်ားေပၚသို႔ ဖေယာင္းစက္ခ်ေတာ့သည္။ ဝူး ဝူး သူ မတြန႔္လိမ္ေကာက္ေကြးေနၿပီ။ ကလ်ာကေတာ့အေရးမစိုက္။ ရင္အုံမွတဆင့္ ဝမ္းဗိုက္ ထိုမွတဖန္ ရတနာေ႐ႊက်ဳပ္ကေလးေပၚသို႔ တျဖည္းျဖည္းေ႐ႊ႕သြား။ သူ႐ုန္းစရာပင္ အားအင္မရွိေတာ့။ကလ်ာက ဖုေယာင္းဆက္ ခ်ရာမွရပ္လိုက္သည္။ သေရၾကာပြတ္ကေလးကိုယူကာ ႐ိုက္ေလေတာ့သည္။ ႐ႊမ္ ႐ႊမ္ ႐ႊမ္ ျမေလး႐ုံ ကိုယ္ေပၚမွာ ဖေယာင္းဆက္ေတြကြာက်ကုန္ၿပီ ။ ရင္သားတို႔ႏွင့္ ပိပိကေလးမွာလဲ က်ိန္းစပ္ေနၿပီ ။ ကလ်ာက ႐ိုက္ႏွက္ေနျခင္းကို ရပ္လိုက္ၿပီး သူမပါးစပ္ထဲမွပင္တီကို ထုပ္ကာ ေနာက္ အာခံဦးမလား မလုပ္ဝံေတာ့ပါဘူးရွင္ ကလ်ာၿပဳံးကာ ဂါဝန္ကိုမ၍ သူ၏ ပိပိေလးကို ျမေလး႐ုံပါးစပ္နား တိုးေပးသည္။ ျမေလး႐ုံလဲ ကလ်ာစိတ္တိုင္းက် ယက္ကာ စုပ္ကာျဖင့္ေဖ်ာ္ေျဖရေလေတာ့သည္။ ဗြမ္းကနဲမ်က္ႏွာကို လာစင္ေသာ ေရစက္ေတြေၾကာင့္ ျမေလး႐ုံတစ္ေယာက္ စာၾကည့္စားပြဲမွာ ႀကိဳးတုပ္ခံရလွ်က္သား အိပ္ေပ်ာ္ေနရာမွ လန႔္ႏိုးလားသည္။ သူမေရွ႕မွာေတာ့ ေဒၚနီလာ ၊ ကလ်ာ၊ သူစိမ္းမိန္းကေလး တစ္ေယာက္နဲ႔. လက္ျပန္ႀကိဳးတုပ္လွ်က္သားရွိေနေသ ျမဴႏွင္းေဝ။ ဧည့္ခန္းထဲက ဆိုဖာေပၚမွာ ေဒၚနီလာတို႔ တူဝရီးႏွစ္ေယာက္ မိန႔္မိန႔္ႀကီး ထိုင္ေနသည္။

သူတို႔ေရွ႕တြင္ေတာ့ ညိဳးငယ္စြာဒူးေထာက္ေနေသာ ျမေလး႐ုံႏွင့္ ျမဴႏွင္းေဝ။ မနီးမေဝးမွာေတာ့ ေဒၚနီလာတို႔ေခၚလာေသာ ပန္းႏုဆိုသည့္ ေကာင္မေလး ထိုင္ေနသည္။ ဒီေန႔က စၿပီး ငါ့တူမ ကလ်ာနဲ႔ ပန္းႏု ဒီအိမ္မွာလာေနလိမ့္မယ္ ျမဴႏွင္းေဝ ကဒီအိမ္ရဲ႕ ေအာက္ေျခသိမ္းအလုပ္မွန္သမွ် လုပ္ရမယ္ ျမေလး႐ုံက ကလ်ာနားမွာေနၿပီး ကလ်ာခိုင္းတာ ဘာျဖစ္ျဖစ္ လုပ္ေပးရမယ္ ၾကားလား ဟုတ္ကဲ့ ဟုတ္ကဲ့ ျမေလး႐ုံအေနနဲ႔ အာမခံရဲေတာ့သလို ျမဴႏွင္းေဝသည္လည္း ဦးက်ိဳးေနၿပီျဖစ္သည္။ မွာစရာရွိတာေတြ မွာၿပီးေတာ့ ေဒၚနီလာက ပန္းႏုကိုေဈးလႊတ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ျမဴႏွင္းေဝ ဒီနားလာခဲ့စမ္း ုမူႏွင္းေဝေၾကာက္ေၾကာက္ႏွင့္ ဒူးေထာက္လွ်က္သား ေဒၚနီလာရွိရာသို႔ ကပ္သြားလိုက္သည္ ၿပီးေတာ့ အဝတ္အစားမ်ားခြတ္ခိုင္းျပန္သျဖင့္ခြၽတ္ရသည္။ ေဒၚနီလာက သူမယူလာေသာ အိတ္ထဲမွာ လည္သာ ဘရာစီယာႏွင့္ ပင္တီကိုထုတ္ကာဝတ္ဆင္ေစသည္။ ၿပီးေတာ့ လည္သာ ေျခအိတ္ကေလးကို ဝတ္ဆင္ေစသည္၊ ေျခအိတ္ကရွည္သျဖင့္ ေပါင္ရင္းထိေရာက္ေနသည္။

လက္အိတ္ကို ေပးကာဝတ္ေစျပန္စည္။ လက္အိတ္ကလည္း အရွည္မို႔ လက္ေမာင္းရင္းထိေရာက္ေနသည္။ အေပၚမွာ လည္သာ ဂါဝန္အနက္ေရာင္ေလးကို ဝတ္ဆင္ေစသည္။ ဂါဝန္အကႌေလးက လည္ဟိုေနသလို ဂါဝန္ကလည္းတိုလြန္းသျဖင့္ လုွပရွားလွ်င္ ပင္တီအျဖဴေလးကိုအသည္းယားစဖြယ္ျမင္ေနရသည္။ ထို႔ေနာက္အေပၚမွ ခါးစည္းအျဖဴေလးကို ထပ္၍ စည္းေစသည္။ တစ္ပါတ္လွည့္ျပစမ္း အမိန႔္အတိုင္းလွည့္ျပရျပန္သည္။ လည္သာအက်ီေလၤးက အက်ပ္မို႔. မို႔ေသာရင္သားတို႔တင္းေနသည္။ တစ္ခ်ိန္က ေက်ာင္းဆရာမေလးတစ္ေယာက္လိုသိမ္ေမြ႕ခဲ့ေသာသူမ။ ခုေတာ့ လူတကာႏွိပ္ဆက္ခ်င္စရာ ကြၽနိမေလးျဖစ္လို႔ ။ ဆရာမအလုပ္ကလည္း ေဒၚနီလာက ထုတ္လိုက္ၿပီျဖစ္သည္။ ေဒၚနီလာ ျမဴႏွင္းေဝ၏ေျခေထာက္မ်ားကို ေျခက်င္းခတ္လိုက္သည္။ လက္ႏွစ္ဖပ္ကိုလည္း သံႀကိဳးအနည္းငယ္ရွည္ေသာ လက္ထိပ္ကေလးခတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ဒူးေထာက္ေစကာ လည္တိုင္ေၾကာ့ေၾကာ့ေလးကို လည္ပါတ္ေပးလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ပါးစပ္ပိတ္ဘုလုံးေလးကိုလည္း ပါးစပ္ထဲထည့္ကာ စည္းေပးလိုက္သည္။

ကဲ ကလ်ာ ေက်ာင္းသြားဖို႔လုပ္ေတာ့ ဟုတ္ကဲ့ အန္တီေလး။ တင္းေတာင္ လူေခၚေခါင္းေလာင္းသံေၾကာင့္ ပန္းႏု စာဖတ္ေနရာမွေခါင္းေထာင္ၾကည့္သည္။ ျမဴႏွင္းေဝက တံခါးဖြင့္လိုက္သည္။ အိမ္ေရွ႕မွာေက်ာင္းကျပန္လာေသာ ကလ်ာႏွင့္ျမေလး႐ုံ။ ကလ်ာကို ျမသည္ႏွင့္ျမဴႏွင္းေဝ ဒူးေထာက္ကာ ေျခဖမိုးႏုႏုေလးကို ငုံနမ္းေပးရသည္။ မဟုတ္ရင္ အ႐ိုက္ခံရမည္ေလ။ ျပန္လာၿပီလား ကလ်ာ အင္း မမ ဟဲ့ ကြၽန္မ နင့္သူငယ္ခ်င္းကို ေခၚသြား ေအာက္ထပ္မွာေရခ်ိဳးေပးလိုက္ အေမႊးေတြ ဘာေတြလဲရိတ္ေပးလိုက္ ၿပီးရင္ အေပၚထပ္က အိပ္ခန္းကို ႏွစ္ေယာက္လုံး ေျခာက္နာရီအတိေရာက္ေအာင္လာခဲ့။ အမိန႔္သံေၾကာင့္ ျမဴႏွင္းေဝက ျမေလး႐ုံကို ေရခ်ိဳးခန္းသို႔ေခၚသြားသည္။ ကိုယ္လုံးတီးျဖင့္ေရခ်ိဳးေစက မိန္းမကိုယ္ အဝမွ အေမႊးေလးေတြကို ရိတ္ေပးေနသည္။ ျမေလး႐ုံကေတာ့ တပည့္ျဖစ္သူအေပၚ က်ိဳးႏြံေနရသည့္အတြက္ဝမ္းနည္းကာ မ်က္ရည္ပင္ဝဲေနမိသည္။ ေရခ်ိဳးၿပီးေတာ့ မေန႔ကကဲ့သို႔ပင္ ခါးတိုအက်ႌကေလးႏွင့္ ထဘီကို အတြင္းခံမပါဘဲ ဝတ္ေစသည္။ ၿပီးေတာ့ လည္တိုင္ေက်ာ့ကေလးကို လည္ပါတ္ပါတ္ေပးကာ သံႀကိဳးမွဆြဲ၍ ကလ်ာတို႔ရွိရာသို႔ သြားရေလေတာ့သည္ ။

ကလ်ာရွိရာသို႔ ေရာက္ေတာ့ ၆နာရီ၁၀မိနစ္။ အိပ္ခန္းထဲက ခုတင္ေပၚမွာ ကလ်ာႏွင့္ပန္းႏုတို႔ ထိုင္ေနသည္။သူတို႔ေရွ႕မွာေတာ့ ျမဴႏွင္းေဝႏွင့္ ျမေလး႐ုံတို႔ဒူးေထာက္ေနရသည္။ ဘယ္ အခ်ိန္ရွိသြားၿပီလဲ ေျခာက္နာရီဆယ္မိနစ္ပါရွင့္ ဘယ္ေလာက္ေနာက္က်လဲ ၁၀မိနစ္ပါ မမေလး ပန္းႏုအေမးကို ျမဴႏွင္းေဝမွ ျပန္ေျဖေနရျခင္းျဖစ္သည္။ ကလ်ာကေတာ့ ၿပဳံးၿပီးၾကည့္ေနသည္ ျမေလး႐ုံကေတာ့ မ်က္လႊာခ်လွ်က္သား ေနာက္က်တဲ့အတြက္ အျပစ္ေပးရမယ္ ႀကိမ္လုံးသြားယူစမ္း ကြၽန္မ ပန္းႏုရဲ႕အမိန႔္ေၾကာင့္ ျမဴႏွင္းေဝဒူးေထာက္ေနရာမွထကာ စားပြဲေပၚရွိ က်ိန္လုံးကိုယူ၍ ပန္းႏုကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ေပးသည္။ ထို႔ေနာက္ သူမတို႔ႏွစ္ဦးကို ေဘးခ်င္းကပ္ ဒူးေထာက္ေစသည္။ ဖင္ကိုလည္းေကာ့ခိုင္းထားသည္။ ဆရာမႏွစ္ဦးရဲ႕ ဖင္ေကာ့ေကာ့ေလးေပၚ ႀကိမ္းလုံးတင္ကာ စၾကည့္သည္။ၿပီးေတာ့ ႐ြမ္း ႐ြမ္း အား အမေလး တစ္ေယာက္တစ္ခ်က္စီ႐ိုက္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ တင္ပါးအိအိေလးေပၚက်လာေသာ႐ိုက္ခ်က္ေၾကာင့္ သူမတို႔ နာက်င္စြာေအာ္ဟစ္မိသည္။ သေဘာက်စြာ ပန္းႏုရယ္လိုက္သည္ ၿပီးေတာ့ဆက္ကာ ဆက္ကာ ေနာက္က်ဦးမလား ႐ြမ္း အား ေနာက္မက်ေတာ့ပါဘူးရွင့္ ေမးလည္းေမး႐ိုက္လဲ႐ိုက္ျဖင့္ ၁၀ခ်က္ခန႔္႐ိုက္ၿပီးမွ ရပ္လိုက္သည္။ ဆရာမေလးေတြကေတာ့ ကိုယ့္တင္ပါးကိုယ္ပြတ္ကာ မ်က္ရည္ဝဲလို႔ ျမဴႏွင္းေဝ ထစမ္း ကလ်ာအမိန႔္ေၾကာင့္ျမဴႏွင္းေဝ မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္။

ေရာ့ ..နင့္သူငယ္ခ်င္းကို အဝတ္ေတြခြၽတ္ၿပီး ငါတို႔သင္ေပးထားတဲ့နည္းအတိုင္းႀကိဳးနဲ႔ ခ်ည္လိုက္ ။ ကလ်ာ့အမိန႔္ေၾကာင့္ ျမဴႏွင္းေဝ ေတြေဝသြားသည္။ ႐ြမ္း အ တင္ပါးေပၚက်လာေသာ ႀကိမ္ဒဏ္ေၾကာင့္ တုံ႔ဆိုင္းမေနရဲေတာ့ပဲ ုမေလး႐ုံ၏ အဝတ္မ်ားကို ခြၽတ္ေပးလိုက္သည္။ ျမေလး႐ုံကေတာ့ ေက်ာက္႐ုပ္တစ္႐ုပ္လိုပင္ ။ အဝတ္ေတြခြၽတ္ၿပီးေတာ့ ပန္းႏုက ျမဴႏွင္းေဝ၏ လက္ထိပ္ကို ခဏျဖဳတ္ေပးသည္။ ျမဴႏွင္းေဝလည္း ကလ်ာေပးတဲ့ႀကိဳးကိုယူကာ လက္ျပန္တုပ္ႀကိဳးစတုပ္ေတာ့သည္။ လက္ေကာက္ဝတ္မ်ားအျပင္ လက္ေမာင္းႏွင့္ ရင္းသားတို႔ကိုပါ တင္းေနေအာင္ခ်ည္ျခငိးျဖစ္သည္။ ၿပီးေတာ့ ျမေလး႐ုံကို ၾကမ္းျပင္ေပၚအိပ္ေစကာ ေျခသုံးႏွင့္ေပါင္ကိုတြဲခ်ည္လိုက္သည္။ ျမေလး႐ုံတစ္ေယာက္ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ပက္လက္လွန္ ေပါင္ကားလွ်က္သား ႀကိဳးတုပ္ၿပီးေတာ့ျမေလး႐ုံ ေနာက္ဆုတ္ကာ ဒူးေထာက္လိုက္သည္။ ပန္းႏုက သူမကို လက္ျပန္လက္ထိပ္ခတ္လိုက္သည္။ ကလ်ာကထိုင္ေနရာမွထကာ ႐ိုက္တံကေလးကိုယူလိုက္သည္။ ေျဖာင္း အား အဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလးကို ႐ိုက္ခ်င္းျဖစ္သည္ ။

သူမမ်က္ရည္ ပင္ဝဲသည္။ ကလ်ာက ေက်နပ္စြာ ၿပဳံးကာ ထပ္ဆင့္႐ိုက္ေတာ့သည္။ ပန္းႏုကလည္း ရင္သားအိအိေတြကိုဝင္႐ိုက္သည္။ နာက်င္မႈၾကားမွထူးျခားေသာရသကို သူမခံစားေနရသည္။ အဖုတ္မွလည္း အရည္ၾကည္ေတြစိမ့္ထြက္လာသည္။ ကလ်ာ႐ိုက္ေနရာမွ ရပ္လိုက္သည္။ ႀကိဳက္ရဲ႕လားဆရာမ ဟုတ္ ႀကိဳက္ပါတယ္ မမေလး ဟိုေကာင္မလာဦး ကလ်ာေခၚသျဖင့္ ျမဴႏွင္းေဝဒူးေထာက္ရာမွထလာသည္။ လီးတုႏွစ္ခုပါေသာ ပါးစပ္စည္းေလးကို ယူကာ ျမဴႏွင္းေဝပါးစပ္ထဲ တစ္ခုထည့္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ပါးစပ္မွာစည္းလိုက္သည္။ ပန္းႏုက ျမေလး႐ုံကို ဖင္ပူးေခါင္းေထာင္ထားသည့္ အေနအထားျဖစ္ေအာင္ျပင္လိုက္သည္။ သူဖင္ကို လိုးေပးလိုက္ အမိန႔္သံေၾကာင့္ႏွစ္ေယာက္စလုံး ထိတ္လန႔္သြားသည္။ သို႔ေသာ္မလုပ္ခ်င္၍မရ ။ထိုေၾကာင့္ျမေလး႐ုံ၏ စအိုဝသို႔ခ်ိန္ကာ ထိုးထဲ့လိုက္သည္။ ဖင္အပ်ိဳစင္ေလးျဖစ္သလို ပါးစပ္ျဖင္လုပ္ရသည္ကတစ္ေၾကာင္း သူငယ္ခ်င္းနာမွာစိုးသည္ကတစ္ေၾကာင္းေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္မဝင္ေပ။ ဝင္ေအာင္ထည့္စမ္း အမိန႔္သံႏွင့္အတူ ျပင္းထံေသာ ႐ိုက္ခ်က္က တင္ပါးေပၚတစ္ေျဖာင္းေျဖာင္း။ မခံႏိုင္သည့္အဆုံး သူငယ္ခ်င္းျဖစိသူကို စိတ္ထဲမွေတာင္းပန္ကာ အား…………. ၿပီးပါၿပီ

Nguồn: https://www.mrnewsonline.com/archives/3514